Drogowskazy chrześcijanina

W istocie te słowa mówią o wyroku nad szatanem i zawarta jest w nich wielka pociecha dla pobożnych. Szatanowi przeciwstawia się Syn Boży i dzięki tej obronie Kościół jest bezpieczny. Jednak szatan nie zaprzestaje gnębienia, nienawiści i wrogości wobec potomstwa niewiasty. Gdy Chrystus leżał w kołysce, prześladował go przez Heroda, tak że musiał udać się do Egiptu i żyć wśród pogan. Gdy wypróbował już wszystkiego przeciw niemu, na koniec wydał go Żydom w Ogrójcu, by ci go ujęli i ukrzyżowali. Tak silną żywi on nienawiść do Syna Bożego. Ponieważ jednak widzi teraz, że Chrystus siedzi po prawicy Boga i uszedł przed wszystkimi jego pociskami, jego cała wściekłość obróciła się przeciw biednemu Kościołowi. Miły Kościół musi być z nim w niezgodzie i nie będzie słuchać nieprzyjaciela swego Pana, Jezusa Chrystusa. Czyż może być inaczej? Ten, który kąsa piętę, diabeł, nie spocznie i nie da wytchnienia depczącemu jego głowę. Więc depczący głowę, nasz Pan, nie będzie znosił tego kąsającego piętę. Bądź więc roztropny i nie mieszaj się do tego sporu. Czy warto, byś jako rozjemca otrzymał jako zapłatę od Chrystusa potępienie, a od szatana zagładę? Dlatego pozostaw to swojemu biegowi, nie pchaj palca między drzwi, nie pogodzisz bowiem Chrystusa z Belialem, zbyt wielka jest między nimi nieprzyjaźń. Ostatecznie jeden z nich musi zginąć, a drugi zwyciężyć - nie ma innej możliwości. Jedną z największych głupot tego świata jest chęć pogodzenia Chrystusa z Belialem, pobożnego z bezbożnym.