1. Niedziela Adwentu

Drodzy internauci!

 

Dzisiejszą, Pierwszą Niedzielą w Adwencie, rozpoczynamy nowy Rok Kościelny. Z różnymi emocjami i nastrojami zapewne wkraczamy w czas Adwentu, czas, w którym w szczególności nasze myśli biegną w stronę oczekiwania na zbliżające się przyjście, narodziny Syna Bożego. 

 

W dzisiejszą niedzielę mamy do rozważenia Słowo z Księgi Objawienia św. Jana.

 

W zasadzie w dobie komercjalizmu, marketingu i reklamy, pośród stosu tandetnych choinek, sterty ozdób świątecznych i kolęd rozbrzmiewających w marketach prawie od Pamiątki Umarłych, coraz trudniej nam poczuć atmosferę rozpoczynającego się czasu Adwentu i prawdziwą „magię” świąt, na którą niecierpliwie czeka się przez cały rok. I stajemy dzisiaj u progu nowego Roku Kościelnego, u progu Adwentu i chyba właśnie z powodu tego zeświecczenia Bożego Narodzenia tym bardziej trzeba o Adwencie mówić i przypominać, że te ostatnie tygodnie przed świętami to nie czas przygotowań naszych domów, wypełniania lodówek i pakowania prezentów, ale to przede wszystkim czas przygotowania naszych serc, uświadomienia sobie na nowo tego, co chce nam przekazać hasło tej Pierwszej Niedzieli w Adwencie: „Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski”.

 

Również tekst biblijny przeznaczony do rozważania mówi nam o wielkości i zwycięstwie Syna Bożego, który jako jedyny sprawiedliwy spośród żyjących na ziemi, który jako wielki zwycięzca nad całym złem tego świata, może otworzyć księgę żywota i ma prawo rozpieczętować to, co Jan opisuje tutaj jako dokument zabezpieczony siedmioma pieczęciami, a co oznacza uzyskanie dostępu do ukrytego sensu dziejów. Wszystko, co jest zapisane w tej księdze ma absolutną ważność i jest niezmienne, tak, że nie można nic z niej ująć, ani nic do niej dodać. Przeznaczenie ludzkości jest więc ukryte u Boga, a kluczem do jego zrozumienia jest Baranek, czyli Jezus Chrystus jako Mesjasz i Król, który przyszedł i zwyciężył świat. Teraz Baranek otrzymuje ową księgę i tym samym dostaje władzę nad narodami i kontrolę nad losem wszystkich ludów. Teraz ma władzę i powtórnie przyjdzie, aby sądzić i zabrać do siebie tych, którzy otworzyli dla Niego swoje serca. Nie znamy treści zapisanej w księdze, nie znamy też tajemnicy otwarcia jej, wiemy jednak jedno – Jezus Chrystus jest godzien i ma moc tę księgę otworzyć i wypełnić to, co jest w niej zapisane.

 

Drodzy czytelnicy! Ktoś obliczył, że powrót Jezusa Chrystusa jest wspomniany w Nowym Testamencie ponad 300 razy. Myślę, że śmiało powiedzieć możemy, że powtórne przyjście Jezusa na ziemię jest pewne. Z każdym dniem jesteśmy bliżej tej wielkiej chwili. Żyjemy bowiem w czasach drugiego adwentu i mimo że nadal czekamy na powtórne przyjście w chwale Jezusa Chrystusa, On przychodzi do nas każdego dnia w postaci potrzebujących, biednych czy chorych. Czy jesteś gotowy/a na Jego przyjście? Czy żyjesz nadzieją na spotkanie z Panem, czy raczej wolisz nie myśleć o tym, bo przeraża Cię wizja Chrystusa mówiącego: nie znam Cię?

 

Kiedyś usłyszałem bardzo ciekawą historię: otóż pewien człowiek zapytany, czy wierzy w niebo i piekło powiedział, że wierzy, że jest tylko jedno miejsce, do którego trafimy, gdy spotkamy się z Panem. Wszyscy są tam razem, tylko tych, którzy oddali swoje życie Chrystusowi, od tych, którzy nie czuwali czekając na przyjście Pana, oddziela murek, tak niski, aby było widać szczęście i radość za nim panującą. Bo nie ma gorszej kary niż widzieć szczęście tuż obok i nie móc go doświadczyć.

 

A po której stronie murku Ty widzisz siebie w przyszłości? „Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski”. Kiedy przyjdzie, nie będzie już odwrotu, nie będzie tłumaczenia i kolejnej szansy, bo taką szansę mamy dziś. „Oto stoję u drzwi i kołaczę, kto usłyszy głos mój i otworzy mi, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną” - mówi Pan Jezus.

 

Ile milionów ludzi nie słyszy tego kołatania... ile milionów ludzi słysząc, nie otwiera drzwi swego serca, swego domu, swego państwa, swego narodu... On nie narzuca się gwałtem, ale cicho puka do drzwi naszych serc. Nie wali kolbą i nie grozi bombami, ale cicho puka i pyta: czy pragniesz, abym wszedł? Czy chcesz, abym zamieszał w Twoim domu, a przede wszystkim w Twoim życiu? I czeka na odpowiedź.

 

I takim jest Jego przyjście od owej chwili sprzed ponad dwóch tysięcy lat, od gwiazdy betlejemskiej aż po dzień dzisiejszy, aż po drugie przyjście Chrystusa w glorii boskiej, niebiańskiej. Ten cały czas jest trwaniem adwentu, nieustannym przychodzeniem, przygotowaniem się przez ludzi na ten dzień, który zdecyduje, czym będzie dla poszczególnej duszy to przyjście. A jest tylko jedna alternatywa: albo będzie zbawieniem, albo ostatecznym, wiecznym potępieniem.

 

Chciejmy więc w tym okresie Adwentu w szczególny sposób skupić się, wejść w siebie, jak powiada apostoł Paweł, przyoblec się w Jezusa Chrystusa, nie czynić starań o ciało, aby zaspokoić pożądliwości. Chciejmy przygotować się na przyjście świętego Gościa, który zejdzie ze swego tronu do ubogiej stajenki, w głęboką przepaść tego świata. Jezus już dziś przychodzi do swego Kościoła, abyśmy w pokorze słuchali Jego słów i odnawiali społeczność w Sakramencie Ołtarza, nie tylko w Nim, ale też ze sobą nawzajem, ze wszystkimi, za których On umierał potem na krzyżu.

 

Czy jesteś gotowy/a? Świadomość rychłego powrotu Jezusa Chrystusa jest błogosławioną nadzieją i pociechą dla wszystkich, którzy w Nim pokładają zaufanie. Lecz On także nadchodzi z sądem nad tymi, którzy odrzucają Jego Ewangelię. Dlatego bądź gotowy/a, bo Jezus nadchodzi!

 

Pan powróci i sąd czeka

Całe nasze grzeszne plemię.

Czyś gotowy na spotkanie,

Czy też łudzisz się, że zwleka?

 

Amen.