20. Niedziela po Świętej Trójcy

29.A to powiadam, bracia, czas który pozostał, jest krótki; dopóki jednak trwa, winni również ci, którzy mają żony, żyć tak, jakby ich nie mieli; 30.A ci, którzy płaczą, jakby nie płakali; a ci , którzy się weselą, jakby się nie weselili; a ci którzy kupują, jakby nic nie posiadali; 31.A ci, którzy używają tego świata jakby go nie używali; przemija bowiem kształt tego świata.

I List do Koryntian 7,29-31 

1. Cóź to za słowa, co to za tekst?

 

Patrzymy na Biblię, którą trzymamy w dłoniach, sprawdzamy tytuł na okładce - czy to na pewno Biblia? Jak można mówić małżonkom, aby żyli tak, jakby żon nie mieli? Czy to nie burzy całą logikę i porządek idei małżeństwa?!

Dlaczego mamy oczekiwać, aby opłakujący zaprzestali płaczu, skoro mają powód do swoich łez? Z jakiego to powodu mamy mieć oczy zamknięte na nieustający świat ofert i reklam, zwłaszcza, że właśnie to my mamy za sobą czasy pustych półek i zmorę „organizowania sobie” rzeczy najniezbędniejszych do przetrwania? Dzisiaj mamy przepełnione półki supermarketów i wszędzie możemy dostrzec wystawione promocje czy wyprzedaże. Powodują on, że kupujemy rzeczy , których nie zamierzaliśmy mieć – jedynie umiejętnie pobudzona wyobraźnia podpowiada nam że warto, bo tanio i może się przydać.

2. Do kogo apostoł Paweł kieruje te słowa ? Oto „małe śledztwo”. Zbór chrześcijan w Koryncie wówczas był liczny, ale też miotany był wieloma podziałami i rozłamami. W tym nadmorskim mieście starożytnej Grecji, w którym kwitł handel, rozwiązłość moralna i pogańskie wzorce, wywierały ogromny wpływ na wspólnotę chrześcijańską. Chrześcijanie z Koryntu tolerowali sytuacje skandaliczne, a wielu przypadkach nie wiedzieli, jak powinni się zachować. Raz byli tolerancyjni, innym razem mieli skrupuły i przejawiali przesadne skłonności ascetyczne. To tłumaczy tak zdecydowany ton Pawłowych słów.

3. A może mamy tu do czynienia z ascetycznym rygoryzmem jako formą przeciwstawienia się ogólnej rozwiązłości panującej wówczas w tym mieście? Przypomnijmy, że właśnie tam zaczęto używać określenia „córy Koryntu” wobec kobiet lekkich obyczajów …
W istocie - we wczesnym chrześcijaństwie „anachoretyzm” lub „eremityzm” czyli idea wyzbycia się wszystkiego i życia w samotności wydawał się jedyny i właściwy. Taki ideał świętości był modny. Zastanówmy się jednak.

 

CZY właśnie TO STANOWI SEDNO NASZEJ LEKCJI ?

Jeszcze raz przeczytajmy tekst: Czas który pozostał, jest krótki; dopóki jednak trwa, winni również ci, którzy mają żony, żyć tak, jakby ich nie mieli; 30. A ci, którzy płaczą, jakby nie płakali; a ci , którzy się weselą, jakby się nie weselili; a ci którzy kupują, jakby nic nie posiadali; 31. A ci, którzy używają tego świata jakby go nie używali; przemija bowiem kształt tego świata.
Kluczowym jest ostatnie zdanie. Występuje tu greckie słowo „to schema” = kształt, schemat, porządek , układ.
Schematy są różnorodne, często są niezbędne, aby czegoś dokonać, stworzyć, lecz nie są wieczne! To co było ważne 200 lat temu, dzisiaj nie znajduje zastosowania. Przemija kształt , obraz lub też schemat naszej rzeczywistości!

4. Zatem jest to mowa eschatologiczna. Jest to zaproszenie do tego, aby spojrzeć na swoją codzienność z innej perspektywy. Trzeba nam uświadomić sobie , że jesteśmy w drodze. Pan Jezus kiedyś powiedział: A ponieważ bezprawie się rozmnoży, przeto MIŁÓŚĆ wielu oziębnie. A kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony! (Mt 24,12-13). Czy zdołamy wytrwać do końca, czy nasze dzieci, ślubujące wiarę Panu Jezusowi w dniu konfirmacji pozostaną wierne temu ślubowaniu?

 

5. Erich Fromm w książce „Mieć czy być” cytuje Mistrza Eckharda, który powiedział ”ludzie nie powinni tak wiele myśleć o tym co mają czynić , a w zamian raczej bacznie rozważać jakimi są”. Ap. Paweł zwraca się w I Kor 6,20 w słowach ”Drogoście kupieni, wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym”…

Pewien zamożny właściciel sieci sklepów miał 3 synów. Otrzymali staranne wykształcenie, elitarne kluby, ekskluzywne kary kredytowe. I oto jeden z nich w wieku 24 lat uległ tragicznemu wypadkowi. Resztę swojego życia spędzi w trwałym kalectwie. 24 lata przygotowań do samodzielnego życia, edukacji w najlepszych uczelniach, śmiałe plany – na co to wszystko? Mieć czy być?

Jak tu używać świata, skoro stał się on tak niedostępny!

Nie zapomnę widoku z niedawnego pogrzebu pewnego młodego człowieka. Nad jego świeżą mogiłą stanęli najbliżsi - jego rodzice i brat. Zostali tylko oni – osamotnieni, już tylko ich troje, więc stojąc nad grobem mocno się przytulili do siebie. Gdzie podziały się wszystkie ich plany, wizje przyszłości? Jakże boleśnie doświadczają rzeczywistości, w której trzeba być, nie mając już jednego syna!

6. Chrześcijanin jest zafascynowany przyszłością, dla niego cmentarz nie jest stacja końcową. Psalmista Dawid zapewnia nas w Ps126: „Ci, którzy siali ze łzami, niech zbierają z radością!"

Zatem, bądźmy więc! Bardziej bądźmy, w tym stale zmieniającym się świecie, w którym coraz trudniej nawet o schematy, bo każdy żyje jak chce, coraz trudniej utrzymać ideę wspólnoty! Bądźmy na przekór modom, zapatrzeni w JEZUSA. Inspirujący siebie nawzajem. Po prostu bądźmy Chrystusowi! Amen.

Słowo Boże - kazania