english version
Hasła biblijne na dzisiaj Ukryj hasła biblijne

Rozpoczyna się Czas Pasyjny

Dzisiaj Dzień Modlitwy i Pokuty - Środa Popielcowa

06.03.2019
Udostępnij

Dzień Pokuty i Modlitwy (tzw. Środa Popielcowa) rozpoczyna w Kościele Ewangelicko-Augsburskim CZAS PASYJNY, będący 40-dniowym okresem (nie licząc niedziel) przygotowującym do Pamiątki Śmierci Jezusa Chrystusa (Wielki Piątek) oraz Świąt Zmartwychwstania Pańskiego.


Rozpoczyna się Czas Pasyjny

Nazwa pochodzi od słowa pasja oznaczającego mękę i cierpienie Jezusa Chrystusa. Stąd ten okres roku kościelnego wzywa do zadumy nad tymi wydarzeniami i zachęca do wewnętrznego wyciszenia, duchowej refleksji, odsunięcia od siebie absorbujących spraw zewnętrznych. 
 

Jest to też czas pokuty, rozumianej jako upamiętanie, powrót do Boga i Jego Słowa, do społeczności Kościoła - poprzez spowiedź i sakrament Komunii Świętej. Pasyjna refleksja wiedzie poprzez świadomość własnej grzeszności, do odnalezienia Bożej łaski i przyjęcia odkupienia, które stało się faktem na krzyżu Golgoty. To jest poselstwo krzyża, które jest postawione w centrum ewangelizacji, nauczania, duszpasterstwa i świadectwa Kościoła.

Zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie znajdujemy wiele fragmentów mówiących o czasie pokuty, postu i nawrócenia (por. 2 Mż 34,28; Joz. 5,6; Jl 2,12-17; Jon 3,4; Mk 1,3; Mt 4,2; Łk 4,1). Już od II wieku w Kościele chrześcijańskim znana była praktyka postna, która rozpoczynała się na dwa dni przed Wielkanocą. W III wieku czas postu rozciągnięto na Wielki Tydzień, a w IV wieku Sobór w Nicei (r. 325) zadecydował, że Wielkanoc poprzedzać będzie 40-dniowy post, który był również czasem pokuty dla osób ponownie przyjmowanych do Kościoła w Wielki Czwartek lub przygotowujących się do przyjęcia Chrztu Świętego.


W duchowości i teologii luterańskiej Czas Pasyjny ma szczególne znaczenie, ponieważ kieruje uwagę Kościoła ku Ukrzyżowanemu Zbawicielowi, który z bezwarunkowej miłości do człowieka przyszedł na świat dla naszego zbawienia i wyzwolił ludzkość od niewoli grzechu i wiecznej śmierci.

Tajemnica Krzyża i Odkupienia, zbawienia człowieka z łaski przez wiarę w Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego Chrystusa, stanowi centralny nerw ewangelickiej duchowości, dlatego też tak mocno podkreślany jest Czas Pasyjny i wyraźnie różni się on w liturgii od pozostałych okresów roku kościelnego.


W Kościele Ewangelicko-Augsburskim każda niedziela pasyjna posiada nazwy łacińskie pochodzące od pierwszych słów łacińskiego introitu: Invocavit, Reminiscere, Oculi, Laetare, Judica oraz Palmarum (Palmowa).


W antyfonach liturgicznych opuszcza się w czasie pasyjnym „Alleluja” i śpiewa się „Amen.” W liturgii wstępnej zamiast Gloria in excelsis (Chwała Bogu na wysokościach) śpiewa się stary hymn Aufer a nobis (Zgładź, o Panie Boże wszystkie grzechy oraz nieprawości nasze).


Zmieniane są również nakrycia ołtarzowe, kolorem liturgicznym jest kolor fioletowy. W wielu parafiach luterańskich odprawiane są tygodniowe nabożeństwa pasyjne, które wprowadzają wiernych w historię Męki Pańskiej – nabożeństwa te stanowią ewangelicką formę Drogi Krzyżowej.

Choć Czas Pasyjny zwany jest też czasem Wielkiego Postu, w praktyce ewangelickiej niekoniecznie związany jest z tradycyjnie rozumianym postem, czyli wstrzymywaniem się od określonych potraw, napojów lub rozrywek. W Kościele Ewangelicko-Augsburskim nie ma obowiązku zachowywania takiego postu, jednak każdy kto chce i tego potrzebuje, może go przestrzegać. W niektórych regionach Polski praktykuje się w post w Wielkim Tygodniu lub szczególnie w Wielki Piątek.


Post w Kościele ewangelickim ma przede wszystkim wymiar etycznej postawy wobec drugiego człowieka; właśnie czas pasyjny, poprzez skupienie, modlitwę i koncentrację na Słowie Bożym, ma umożliwić wierzącym weryfikację postaw, naprawę wyrządzonych innym szkód, wejrzenie w siebie, podjęcie zobowiązania życia na co dzień według wskazań Ewangelii.


Dlatego Kościół zachęca do akcji „7 tygodni bez” zainicjowanej przez Centrum Misji i Ewangelizacji przed trzynastoma laty. Jest to okazja dla wszystkich, którzy chcą, potrzebują i myślą o zmianach w swoim życiu. Organizatorzy akcji proponują, by w ciągu tych prawie 7 tygodni zmienić przyzwyczajenia i nawyki w relacjach z innymi i Bogiem, zrezygnować z czegoś, by otworzyć się na nowe.


Równocześnie Diakonia Polska prowadzi ekumeniczną akcję charytatywną „Skarbonka diakonijna”. Zachęca ona do refleksji nad znaczeniem postu oraz ograniczenia pewnych przyjemności i zbierania przeznaczonych na nie funduszy do specjalnych skarbonek. Fundusze zebrane podczas akcji zostaną przekazane na projekty na rzecz osób potrzebujących. Hasło akcji brzmi „Dar juniora dla seniora”. Zwraca ono uwagę na potrzebę międzypokoleniowej integracji i wzajemnej odpowiedzialności za drugiego człowieka. Poprzez Skarbonkę diakonijną chcemy zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych promować kulturę dzielenia się oraz ideę solidarności społecznej.
 

Zebrane środki Diakonia przeznaczy na leczenie i rehabilitację osób starszych i dzieci, zakup leków oraz wszelkie wsparcie osób potrzebujących, w zależności od potrzeb. Nawet najmniejszy dar złożony do skarbonki ma wielką wartość. Jest bowiem wyrazem społecznej solidarności, odpowiedzialności i wrażliwości. Akcja jest prowadzona wspólnie z Caritas Kościoła Rzymskokatolickiego, Eleos Kościoła Prawosławnego i Diakonią Kościoła Ewangelicko-Reformowanego.