english version
Hasła biblijne na dzisiaj Ukryj hasła biblijne

To już ostatni numer

Czasopismo Warto wychodziło 20 lat!

26.02.2017
Udostępnij

Podwójny numer „Warto”, który właśnie się ukazał, a którego wydawcą jest Centrum Misji i Ewangelizacji, zamyka historię czasopisma, które ukazuje się od 1997 roku – najpierw w wersji papierowej, a ostatnie 4 lata w wersji elektronicznej. Ostatni e-numer dostępny jest w całości bezpłatnie na www.warto.cme.org.pl.


To już ostatni numer

– Za nami 20 lat. Tworzyliśmy czasopismo, które pozwalało spojrzeć na życie z innej perspektywy, odkrywało duchową stronę naszej codzienności oraz inspirowało do relacji z samym sobą, z innymi i z Bogiem – podsumowuje redaktor naczelna Bożena Giemza.

 

Ostatni numer czasopisma poświęcony został rozmowom z ludźmi dojrzałymi oraz tymi u kresu życia. Jak zwykle nie zabrakło lotnych myśli, głębokich przemyśleń i wzruszających historii. Danuta Mendroch, fizjoterapeutka, w tekście zatytułowanym „Czas zimy” dzieli się refleksją na temat języka opisującego chorobę i śmierć:

 

Rozmawiam z przyjaciółką, siedzimy przy stole. Porusza nas śmierć znanej osoby z życia publicznego i komentarz w prasie – „zmarła przegrała walkę z rakiem”. To smutne, kiedy odchodzi ktoś znany i ceniony. Wprawdzie znany tylko z telewizji, ale czuję się jakoś osobiście z nim związana.
– Buntuję się przed stwierdzeniem „przegrała walkę” – mówię. – To brzmi, jaby poniosła klęskę, a ja nie tak myślę o tej osobie, jej chorobie, odejściu.
– Tak to się zawsze określa – mówi przyjaciółka. – Ale pamiętam z dzieciństwa, że moja mama mówiła w takiej sytuacji, że ona zwyciężyła.
– Naprawdę? – ucieszyłam się. – Myślałam, że to tylko moja mama tak mówiła i był to jej sposób rozumienia świata.

 

Neurochirurg Adrian Kotas w tekście pt. „Dobra starość” przywołuje słowa Stephena Kinga: „Starość to obrzydliwy deser podany po doskonałym posiłku”. Postrzeganie starości jedynie przez pryzmat postępującego niedomagania fizycznego w porównaniu z idealizowaną młodością jest jednak – jak zauważa autor ­– jednostronne, tendencyjne i niesprawiedliwe:

 

Tymczasem dobra starość polega nie tylko na akceptacji upływu czasu, ale uświadomieniu, że starość jest czymś normalnym, że nie da się jej uniknąć. Owszem, ma ona swoje ograniczenia, ale każdy wiek je ma. Starość to nie tylko pomarszczona twarz i siwe włosy. Z przeprowadzonych przez naukowców z USA badań wynika, że dobre samopoczucie i zadowolenie z życia wzrasta w starszym wieku i nie jest to zależne od dobrej lub złej kondycji fizycznej. Seniorów cechuje również bardziej pozytywne widzenie świata i lepiej radzą sobie z opanowywaniem emocji.

 

Swoistym podsumowaniem historii czasopisma z perspektywy osobistej jest artykuł psychologa Lucyny Bujok, „Napisane”:

 

Tak wiele zmieniło się od pierwszego napisania. To ostatnie daje mi teraz okazję do przyjrzenia się tym zmianom, do wspomnień, do docenienia po raz kolejny, czym to pisanie dla mnie jeszcze jest. Dla kogoś raczej szczelnie w sobie zamkniętego opcja przelewania myśli na „papier” była i nadal jest wielkim wyzwaniem. Wymaga uporządkowania, sprecyzowania, czasem dookreślenia. Świadomość ostateczności nazwania czegoś, ujawnienia, wzięcia odpowiedzialności. A co się napisze i upubliczni, to się już nie odpisze! Co dopiero, jak własne doświadczenia same pchają się do bycia opisanymi. Jestem wdzięczna za te kroki rozwojowe, bardzo.

 

Pięknym, choć niezamierzonym spuentowaniem działalności czasopisma są dla nas słowa Magdaleny Piniahy, opisujące dawne, drogie sercu zdjęcie w tekście zatytułowanym „Odrobiona lekcja”:

 

Jestem pewna, że była to lekcja od Pana Boga, żeby nie skupiać się na przeciwnościach losu, ale szukać radości w małych, prostych rzeczach. W pozornych drobnostkach ukryte jest największe piękno stworzenia!

 

W tym miejscu pragniemy podziękować Wam, drodzy czytelnicy, autorzy tekstów, zdjęć i grafik, wolontariusze, współpracownicy, partnerzy. Dziękujemy wszystkim, którzy nas inspirowali, wspierali, ponaglali z terminami, chwalili i krytykowali.

 

Redakcja