Drogowskazy chrześcijanina

Dla Chrystusa tych wiele tysięcy ludzi było już nasyconych od dawna, od początku świata, gdyż On widzi i zna to nakarmienie i tę obfitość pokarmu, tak jakby wydarzyło się to przed tysiącem lat. Ale w oczach uczniów to wszystko jest niemożliwe, także po tysiącu lat i zawsze. Ach, ciało, ty jesteś i pozostaniesz ciałem! Gdy nie ma niebezpieczeństwa i biedy, kiedy opływasz w doczesne dobra, wtedy odważnie wierzysz. Gdy jednak braknie ci na utrzymanie i nastaje bieda, wtedy mówisz, a raczej zawodzisz, słowami Psalmu 4: "[inni mają] obfitość zboża i wina". Tak bardzo ciało i niewiara toną w doczesnych rzeczach i giną, nie zważając na rzeczy nieobecne czy przyszłe. W Psalmie 104, 27-28 czytamy: "Wszystko to oczekuje na ciebie, abyś im dał pokarm w swym czasie. Gdy dajesz im, zbierają; gdy otwierasz rękę swoja, nasycają się dobrem".