Uczestnicy seminarium otrzymali kartki z cechami charakteru czy temperamentu, takie jak agresywność, aktywność, ambicja, bezradność, bojaźliwość, brak dbałości o wygląd itp. Mieli bez zastanowienia określić każdą z tych cech jako bardziej męską, bardziej kobiecą lub zarówno męską, jak i kobiecą, a więc charakterystyczną dla obu płci. Wówczas z cech kobiecych należało stworzyć sobie obraz kobiety, z cech męskich – mężczyzny. Następnie dać im pracę, a więc określić, w jakich zawodach mogliby się realizować, można było zastanowić się również nad tym, jak te osoby poradziłyby sobie w życiu, najpierw jako dzieci, np. w szkole, później w życiu osobistym, w kontaktach z ludźmi…

 

„Studenci w Niemczech nie wypełniliby karty. Oczywistym byłoby dla nich, że cechy te są zarówno męskie, jak i żeńskie” – skomentowała prowadząca. „W Polsce dostrzega się wciąż dość silną polaryzację cech na męskie i kobiece”. Wnioskiem ważnym dla mnie było podkreślenie, że każdy człowiek jest indywidualny, jedyny w swoim rodzaju i niepowtarzalny pod względem predyspozycji, cech charakteru, zdolności, możliwości. A stereotypy są niczym innym jak stereotypami.

 

Na seminarium (zobacz tematykę innych seminariów) usłyszeć można było o tym, że czym innym jest płeć biologiczna (sex), a czym innym społeczna płeć kulturowa (gender). Prowadząca, która od lat zajmuje się tematyką gender, tłumaczyła, że jest to perspektywa badawcza, nie ideologia czy filozofia. W Polsce szeroko dyskutuje się na ten temat, jednak dyskusja ta nijak się ma do głównego przedmiotu badań, którego marginalny zakres, jak chociażby dotyczący homoseksualizmu, w Polsce wydaje się dominujący. Często tematyka gender wykorzystywana jest do prowadzenia polityki i rozgrywek między zwalczającymi się grupami społecznymi.

 

Tymczasem społeczne role płciowe bada się po to, by wyrównywać szanse kobiet i mężczyzn i uczynić możliwymi osobiste wybory ludzi dotyczące np. opieki nad dziećmi, wybieranego zawodu, by kobiety i mężczyźni mieli równe prawa społeczne, zarabiali tyle samo na tych samych stanowiskach, by w szkolnictwie i wychowaniu dzieci miały równe szanse rozwoju siebie jako indywidualnych ludzi.

 

Prowadząca podkreśliła, że jako europejczycy jesteśmy zobowiązani przez Unię Europejską do dyskusji na temat gender, że te dyskusje na zachodzie trwają już dość długo i nasi zachodni partnerzy nie mogą wyjść z podziwu, że w Polsce rozmowy te są tak kontrowersyjne, że gender staje się synonimem wielu pojęć i filozofii, najmniej zaś kojarzony jest z badaniami nad społeczną rolą płci. Dyskusje na temat gender prowadzone są również w wielu Kościołach w Europie i na świecie. W Kościele Ewangelicko-Augsburskim w Polsce prowadzone są prace nad wydaniem w najbliższym czasie oficjalnego dokumentu na temat przemocy wobec kobiet oraz polityki sprawiedliwości płci.

 

Licznie zgromadzeni uczestnicy seminarium żywo dyskutowali jeszcze długo po jego zakończeniu. Zastanawiali się nad słowami Jezusa oraz apostoła Pawła odnoszącymi się do kobiet i mężczyzn, nad rolami, jakimi Bóg obdarzył kobiety i mężczyzn, nad tym, na ile „upodabniać się do tego świata”, żyjąc w nim. Żywo rozmawiano o tym, jakie owoce przyniosą badania genderowe i dyskusje na ich temat za lat kilkadziesiąt. Uczestnicy mieli więc okazję skonfrontować własne poglądy ze współczesną nauką oraz osobistą wiarą.

 

 

Joanna Rączkowiak

redaktorka wydawnictwa Warto

 

Transmisja on-line spotkań ewangelizacyjnych 65. Tygodnia Ewangelizacyjnego w Dzięgielowie: codziennie od godz. 16.55 na www.cme.org.pl

Zobacz także

• Wiadomości z Polski
• Wiadomości z zagranicy
• Wydarzenia parafialne
• Zapowiedzi wydarzeń
• www.bik.luteranie.pl