english version
Hasła biblijne na dzisiaj Ukryj hasła biblijne

Wspólne przesłanie ws. uchodźców

Przesłanie Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej oraz KEP ws. uchodźców

30.06.2016
Udostępnij

30 czerwca br. w siedzibie rzymskokatolickiej Konferencji Episkopatu Polski (KEP) podpisane zostało wspólne Przesłanie Kościołów członkowskich Polskiej Rady Ekumenicznej oraz KEP ws. uchodźców.


Wspólne przesłanie ws. uchodźców

Przed podpisaniem tekst Przesłania odczytali wspólnie ks. dr Grzegorz Giemza, dyrektor Biura Polskiej Rady Ekumenicznej, oraz ks. Sławomir Pawłowski, sekretarz Rady ds. Ekumenizmu KEP.

 

W imieniu Kościoła rzymskokatolickiego dokument podpisał metropolita poznański abp Stanisław Gądecki, przewodniczący KEP, a w imieniu PRE zwierzchnicy bądź reprezentanci Kościołów – metropolita Sawa (Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny), bp Jerzy Samiec (Kościół Ewangelicko-Augsburski), bp Marek Izdebski (Kościół Ewangelicko-Reformowany), bp M. Karol Babi (Kościół Starokatolicki Mariawitów), bp Wiktor Wysoczański (Kościół Polskokatolicki), ks. superintendent Andrzej Malicki (Kościół Ewangelicko-Metodystyczny) oraz ks. Leszek Wakuła w zastępstwie ks. dr. Mateusza Wicharego (Kościół Chrześcijan Baptystów).

 

Odpowiadając na pytania dziennikarzy abp Stanisław Gądecki podkreślił, że nawet jeśli 80% społeczeństwa byłoby przeciwko przyjmowaniu uchodźców, Kościół musi bronić zasad Ewangelii i nie może wpisywać się w głosy (niektórych) polityków.

 

Na pytanie, dlaczego wspólny dokument pojawia się tak późno, w imieniu sygnatariuszy odpowiedział bp Jerzy Samiec z Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, wiceprezes Polskiej Rady Ekumenicznej. Według luterańskiego biskupa, tekst Przesłania nie pojawia się zbyt późno i jest wynikiem wielostronnych konsultacji, celem wypracowania jasnego, ale i wyważonego w swojej treści dokumentu.

 

Jak poinformował ks. Sławomir Pawłowski, Komisja Dialogu między PRE a KEP postanowiła zaapelować do Kościołów 5 października 2015 roku o wydanie wspólnego przesłania w sprawie uchodźców. Wspólny tekst został zaaprobowany przez Komisję na specjalnym zebraniu 24 maja 2016 roku i w czerwcu został zatwierdzony przez KEP oraz przez zwierzchników Kościołów członkowskich PRE.

 

Polskie Kościoły chrześcijańskie pojedynczo zabierały głos w sprawie uchodźców – po stronie rzymskokatolickiej były to komunikaty z zebrań plenarnych KEP oraz wypowiedzi poszczególnych biskupów, a ze strony Kościołów mniejszościowych m.in. List pasterski Biskupa Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego oraz stanowisko Aliansu Ewangelicznego w RP.

 

Przesłanie ws. Uchodźców jest trzecim wspólnym apelem PRE i KEP – w 2013 podpisano dokument o ochronie stworzenia, a w 2015 o poszanowaniu i świętowaniu niedzieli.

 

Pełny tekst dokumentu przedstawiamy poniżej:

 


PRZESŁANIE KOŚCIOŁÓW W POLSCE

W SPRAWIE UCHODŹCÓW

 

„Gościnności nie zapominajcie; przez nią bowiem niektórzy, nie wiedząc o tym, aniołów gościli. Pamiętajcie […] o uciskanych, skoro sami również w ciele jesteście” (Hbr 13,2-3).

 

Narody Europy i Kościoły stoją przed ogromnym wyzwaniem, którym jest kryzys migracyjny. Około trzech milionów ludzi z krajów Afryki i Azji przekroczyło granicę Unii Europejskiej. Jedni z nich uciekają z powodu wojny i prześladowań religijnych, inni w poszukiwaniu lepszego życia.

 

Obecna sytuacja wystawiła na próbę koncepcję współpracy państw w ramach Unii Europejskiej. Dała się zauważyć polaryzacja stanowisk w kwestii skutecznych sposobów radzenia sobie z kryzysem migracyjnym. Przed tym wyzwaniem stanęła także Polska.

 

Obowiązki chrześcijan w tym zakresie wynikają z Objawienia Bożego i Tradycji Kościołów. W Księdze Rodzaju czytamy, że gdy nastał głód w kraju, w którym mieszkał Abraham, udał się on do Egiptu i tam osiedlił się jako cudzoziemiec (por. Rdz 12,10). Również patriarcha Jakub na polecenie Boże przeniósł się z całą rodziną i dobytkiem do Egiptu i tam znalazł ratunek przed śmiercią głodową (por. Rdz 42,1-6; 46,1-7). Losu uchodźcy doświadczył także nasz Pan, Jezus Chrystus oraz Jego Rodzina, gdy musieli uciekać przed gniewem Heroda (por. Mt 2,13-15). Zadaniem Kościołów jest wychowywanie serc, które przez konkretne czyny miłosierdzia przyjdą z pomocą cierpiącym, tym, którzy uciekają przed wojną, prześladowaniami i śmiercią. Tego rodzaju stosunek chrześcijan do innych ludzi od początku istnienia Kościoła był ich znakiem szczególnym.

 

Nasz kraj wiele razy stawał się schronieniem dla tych, którzy musieli uciekać przed prześladowaniami. W czasach Jagiellonów nasze ziemie zasłynęły z gościnności. Po upadku niepodległości także Polacy mogli jej doświadczyć w innych krajach. W latach 80. ubiegłego stulecia pomocy udzieliły nam kraje Europy Zachodniej. Dekadę później polskiej gościnności mogli doświadczyć Białorusini, Ukraińcy i Czeczeni. Jej podtrzymywanie i wychowywanie do niej powinno być wyrazem chrześcijańskiej wrażliwości i narodowej tradycji.

 

Nie ulega wątpliwości, że rozwiązanie problemu migracyjnego w Polsce i w Europie wymaga współpracy ludzi dobrej woli na wielu płaszczyznach. Potrzebna jest hojność i roztropność, otwarcie serca i ustanowienie praw gwarantujących poszanowanie godności własnych obywateli i tych, którzy proszą o pomoc.

 

Chrześcijanie powinni dążyć do współpracy z odpowiednimi organami władzy państwowej i organizacji społecznych. Tylko szeroko zakrojona akcja humanitarna i uwzględnienie politycznych i ekonomicznych przyczyn istniejących trudności może doprowadzić do rzeczywistej poprawy sytuacji. Niech będzie ona również impulsem dla rozwoju wolontariatu, także na poziomie naszych parafii, aby skutecznie i odpowiedzialnie zaradzić rodzącym się problemom.

 

Nie powinniśmy tracić z oczu głównej przyczyny aktualnego kryzysu migracyjnego, czyli wojen toczonych na Bliskim Wschodzie i w Afryce. Z tego wynika konieczność modlitwy o pokój, wszelkich zabiegów mediacyjnych i nieustannego apelowania do sumień rządzących. Wiele osób pozostało w swoich krajach i oczekuje, że nasza pomoc będzie kierowana bezpośrednio do poszkodowanych regionów. Jednocześnie musimy otoczyć opieką tych, którzy zdecydowali się opuścić ziemię swoich ojców. Wzywamy wiernych naszych Kościołów, aby trwali w modlitwie i świadczyli pomoc potrzebującym. Nie ustawajmy w dążeniu do przezwyciężenia zaistniałego kryzysu.

 

Ufamy, że Bóg da nam światłe oczy serca, abyśmy z ewangeliczną miłością sprostali wezwaniu Chrystusa: „Byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie” (Mt 25,35).

 

Warszawa, 30 czerwca 2016 r.

 

ekumenizm.pl