english version
Hasła biblijne na dzisiaj Ukryj hasła biblijne

Synod w Katowicach

Kolejna sesja Synodu Diecezjalnego

14.03.2015
Udostępnij

W sobotę 14 marca odbyła się ósma sesja piątej kadencji synodu Diecezji Katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce. 


Synod w Katowicach

Synod rozpoczął się wspólnym nabożeństwem ze Spowiedzią i Komunią Świętą, podczas którego kazanie wygłosił ks. Wojciech Pracki, nowy proboszcz parafii w Opolu. Rada diecezjalna wręczyła także nagrody „Róże Lutra”. Tegorocznymi zdobywcami nagrody zostali: Alicja Krzyżak z Opola, Maria Giemza z Świętochłowic i Edward Goszyk z parafii w Częstochowie.

 

W czasie obrad członkowie Synodu wysłuchali sprawozdanie bpa Mariana Niemca oraz przewodniczących poszczególnych komisji synodalnych i duszpasterstw środowiskowych. Synod przyjął też sprawozdanie finansowe za poprzedni rok i preliminarz budżetowy.  

 

Bp Marian Niemiec przedstawił ponadto nowy numer „Kwartalnika Ewangelik”, którego wydawanie niedawno wznowiono. W najbliższym czasie uruchomiona zostanie również nowa strona internetowa Diecezji Katowickiej. 

 

***

 

Sylwetki laureatów Róży Lutra 2015 

 

Edward Goszyk urodził się w 1924 r. w rodzinie ewangelickiej. Czynny członek Parafii Ewangelicko – Augsburskiej w Częstochowie, emerytowany pracownik Lasów Państwowych, zamieszkały w Miotku .


W swojej zawodowej pracy, którą rozpoczął w 1945 r. związany był Nadleśnictwem Dobrodzień, a w latach 50-tych aż do przejścia na emeryturę w 1989 r. zaangażowany był w prace w Nadleśnictwie Koszęcin.

 

W pracy wyróżniał się sumiennością i rzetelnością w wykonywaniu obowiązków zawodowych, a jego działaniom towarzyszyła troska o piękno Bożego stworzenia, które w zawodowej służbie zostało mu powierzone. Przez wiele lat był łowczym powiatowym w Lublińcu. Jest cenionym popularyzatorem nauk leśnych i łowieckich, autorem ponad stu opublikowanych artykułów o tematyce łowiecko-przyrodniczej.

 

Edward Goszyk jest bardzo aktywnym parafianinem. Bardzo ważna jest dla niego tożsamość wyznaniowa, często akcentowana w Jego wypowiedziach. Przez całe życie interesował się historią ziemi z którą jest związany i jest w tym zakresie prawdziwą skarbnicą wiedzy. Dał temu wyraz w historycznych artykułach czy publikacjach takich jak: „Historia Rzędowic”, „Kościół Ewangelicki w Piasku”, „Piasek. Szkice z dawnych dziejów”, „Dokument dotyczący założenia Gminy Dobrodzień i budowy jego kościoła”.

 

Alicja Krzyżak z d. Wątroba urodziła się w 1934 roku, mieszka w Opolu i jest jedną z najaktywniejszych i najbardziej zaangażowanych diakonijnie członków Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Opolu. Przez wiele lat była zaangażowana w działalność Parafialnej Komisji Charytatywnej zajmującej się dzieleniem otrzymywanych głównie z zagranicy darów. Jako księgowa z wykształcenia i powołania skrupulatnie i dokładnie odmierzała i ważyła wszystko, aby nikt nie był poszkodowany. Dopóki sił starczało brała udział we wszystkich akcjach parafialnych związanych z utrzymaniem porządku i czystości zarówno w centrum parafialnym w Opolu jak i w kościołach należących do parafii.

 

Od powstania wypożyczalni sprzętu dla chorych i niepełnosprawnych pełni w niej cotygodniowe dyżury prowadząc dokładną dokumentację otrzymywanego i wypożyczanego sprzętu.

 
Alicja Krzyżak zna prawie wszystkich parafian i troszczy się o ich los, pamiętając o nich w modlitwie. Dopytuje, co się dzieje, gdy kogoś przez kilka tygodni nie ma na nabożeństwie. Odwiedza chorych w szpitalach i domach, utrzymuje z nimi stały kontakt telefoniczny, informuje proboszcza o tych, którzy są w potrzebie. 

 

Maria Margot Giemza z domu Macioszek urodziła się w 1935 roku w Świętochłowicach. W roku 1945, jako 9-letnia dziewczynka straciła matkę. Do powrotu ojca z niewoli, opieka nad rodziną spadła na barki jej starszego brata – wówczas 15-letniego chłopca. W tym trudnym czasie, wraz ze starszą siostrą znalazły drugi dom na plebanii – w domu pastorostwa Anny i ks. Leopolda Raabe. 

 

Gdy dorosła, doczekała się trójki dzieci i poświęciła się pracy zawodowej w Polskich Kolejach Państwowych. Nowy rozdział jej życia rozpoczął się w styczniu 1980 roku, kiedy to za namową młodego duszpasterza – ks. Tadeusza Szurmana, przeprowadziła się na plebanię i zaangażowała się w pracę w parafii. Od 1985 roku oficjalnie objęła funkcję kościelnej. Od tej pory świętochłowicki kościół jeszcze bardziej stał się jej domem, któremu wraz ze swoimi dziećmi poświęcała całą swoją energię. Troszczyła się o kościół i jego wystrój. Gospodarskim okiem patrzyła zawsze na plebanię, przez którą przewijali się chórzyści, dzieci i młodzież, dla których stała się na plebanii "osobą pierwszego kontaktu".

  

Jako świętochłowiczanka, od dziecka związana z Kościołem, doskonale zna historię parafii i wszystkich parafian, a jej wiedza była i jest cenną pomocą dla wszystkich kolejnych księży pracujących w Świętochłowicach.