Duszpasterstwo dla niesłyszących

 

DLACZEGO IVSS CHURCHEAR?

DLACZEGO STOWARZYSZENIE DUSZPASTERSTWA NIESŁYSZĄCYCH?

 

Nowoczesne społeczeństwa większych miast żyją w ciągłym hałasie. Rezultatem tego jest rosnąca liczba osób  z uszkodzonym słuchem. Niepokojącym jest fakt, iż są to coraz młodsi ludzie.
Uszkodzenia słuchu mogą być prawie niezauważalne, nie powodując żadnych lub w bardzo małym wymiarze utrudnień w życiu codziennym , ale mogą także prowadzić do zupełnej głuchoty.
Ludzie z niedosłuchem znajdują się najczęściej pomiędzy tymi dwoma ekstremami.
Uszkodzenia słuchu w zależności od ich stopnia są przyczyną ich różnorodnych problemów. Ich językiem nadal jest mowa, a nie język migowy. Ich tożsamość i życie społeczne nadal znajdują się wewnątrz słyszącego społeczeństwa i z odpowiednią pomocą mogą oni zupełnie dobrze funkcjonować. Ta pomoc to wsparcie różnego rodzaju, począwszy od środków technicznych aż do pomocy wspartej gestykulacją.

 

Jako chrześcijanie różnych wyznań i tradycji jesteśmy powołani do tego, by zanieść Ewangelię naszego Pana, Jezusa Chrystusa każdemu człowiekowi.

 

W jaki  sposób jednak  dotrzeć do tych, którzy by zrozumieć, potrzebują pomocy? Jak wyjść naprzeciwko nowej generacji ludzi z uszkodzonym słuchem, którzy nie pytają o dobroczynność, ale żądają nadanego przez Boga prawa do komunikacji na tej samej płaszczyźnie  i z wszystkimi ludźmi? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy tylko w bezpośredniej  spotkaniu  z dotkniętym tym problemem człowiekiem. Do tej odpowiedzi  jesteśmy też zobligowani, w przeciwnym razie odwrócą się oni od Kościoła.

 

Powinniśmy koniecznie się spotkać, bo potrzebujemy wymiany doświadczeń i to ponad narodowymi i kościelnymi granicami.

 

Powinniśmy się spotkać -

·         aby wspólnie przedyskutować możliwości rozwiązań,

·         aby wymienić się doświadczeniami i od siebie wzajemnie się uczyć,

·         aby zabrać ze sobą nowe doświadczenia i bodźce dla własnego życia i swojego Kościoła,

·         aby znaleźć nowe drogi działania razem z organami władzy kościelnej i ludźmi świeckimi.

 

W tym celu zapraszamy kierownictwa Kościołów, pastorów, diakonów i świeckich, organizacje diakonijne,  słyszących, a przede wszystkim tych, których ten problem najbardziej dotyczy – do włączenia się do naszej międzynarodowej społeczności, do wspólnej pracy i wysiłku na rzecz ludzi z uszkodzeniami słuchu.

tłum. Diakon Barbara Adamus

 

___________________________________________________________

 

SPRAWOZDANIE  Z  DZIAŁALNOŚCI  DUSZPASTERSTWA  NIESŁYSZĄCYCH ZA  ROK  2012

 

Ekumeniczne  Spotkania  Niesłyszących  Diecezji  Cieszyńskiej  odbywają  się regularnie raz  w miesiącu, w niedzielę. Uczestniczy  w  nich  grupa  około  25 osób z  naszego Kościoła, z parafii Bielska, Skoczowa  oraz Wieszcząt.  Pozostali uczestnicy  to  parafianie Kościoła  Rzymskokatolickiego  z  Bielska, Cieszyna  i  okolic . W  czasie  Adwentu  i  Pasji spotykamy się  na  nabożeństwach  spowiednio-komunijnych  ,w których  uczestniczą  także głuchoniemi  nie  należący do naszego Kościoła, nie przystępując do Komunii Świętej.

 

Szczególnie uroczyste było tegoroczne Spotkanie Gwiazdkowe połączone z  konkursem biblijnym, prezentami, oraz kulinarnymi  popisami naszych pań. Od października sami przygotowujemy posiłki , co wiąże się ze zwiększeniem odpowiedzialności każdego uczestnika.

 

W czerwcu  tradycyjnie  już  nasza grupa uczestniczyła w przedwakacyjnym  Święcie Rodzinnym  w Augustanie. Jest to jedno z nielicznych  sposobów włączenia naszej małej społeczności w społeczność bielskiej parafii.

 

Na spotkaniach staram się rozmawiać o niepełnosprawnych „ inaczej ‘’ .Rozmawiamy  o niewidomych,  głuchoniewidomych,  kalekach .Mówimy  też o tym,  co boli  w niepełnosprawności  najbardziej – obojętności ,braku  zrozumienia, braku  prawdziwej społeczności z „ pełnosprawnymi ‘’ no i….braku  pomocy dla głuchych ( znikoma ilość tłumaczy jezyka migowego ), dla  ludzi z niedosłuchem ( np.brak pętli indukcyjnych w kościołach ,urzedach, teatrach , które transmitują wzmocniony sygnał bezpośrednio do aparatów słuchowych.)

 

Do naszej grupy należą zaledwie 2 osoby z niedosłuchem – młode małżeństwo. Jestem jednak  przekonana, ze  w naszych  parafiach jest więcej niedosłyszących  i  to nie tylko z racji wieku. Czy moglibyśmy utworzyć listę takich osób?

 

Bielskie Stowarzyszenie Artystyczne „Teatr Grodzki ‘’od 1.10.2012 prowadzi  ciekawe warsztaty  mające na celu aktywizację  społeczną i zawodową osób niepełnosprawnych. Jest to  projekt współfinansowany przez Unię Europejską. Nasz głuchoniemy  parafianin aktywnie uczestniczy w warsztatach i występach grupy teatralnej działającej w /w stowarzyszeniu.

 

Możę więcej niepełnosprawnych możnaby zainteresować tą akcją?

 

Będę wdzięczna za sugestie dotyczące w/w  zagadnień.

 

Od  ponad 30 lat prowadzę Duszpasterstwo Niesłyszących jako wolontariusz. Drugą kadencję jestem członkiem Zarządu Międzynarodowego ZWIĄZKU Duszpasterstwa Niesłyszących (IVSS ), nie otrzymując za moją pracę  żadnego wynagrodzenia, jedynie zwrot  kosztów podróży .Są to dwa razy w roku wyjazdy na posiedzenia Zarządu do Niemiec lub dodatkowo  do kraju, w którym organizujemy co dwa lata kolejne międzynarodowe konferencje. W dniach 21 – 25.08.2014 kolejna konferencja odbędzie się w Krakowie .Myślę, że jest to szansa dla naszego Kościoła, ale i pewnego rodzaju wyzwanie. Wyzwanie do objęcia  opieką  ludzi  z  niedosłuchem  -  zapewnienia  im  lepszego odbioru  głoszonego Słowa  Bożego oraz włączenia  ich  w  społeczność  naszych  parafii.  Przez  brak  wyjścia  naprzeciw  ludziom  z  niedosłuchem  podyktowanym  najczęściej  niezastosowaniem rozwiązań  technicznych  w  pomieszczeniach  parafii  i  kościoła, po prostu ich  tracimy.  Na  razie  są  to  jeszcze  tylko   starsi  parafianie,  ale granica wiekowa  stale się zmienia  i na niedosłuch narażeni są coraz młodsi. Nasz światowej sławy otochirurg, audiolog i foniatra prof.dr hab. dr nauk medycznych  Henryk Skarżyński przewiduje, że w najbliższej przyszłości  aparaty  słuchowe  staną się tak powszechne  jak  okulary…

 

Może  więc  warto,  jeśli już nie wyprzedzić, to chociaż  dorównać  w  duszpasterstwie niesłyszących  innym ?

 

diakon Barbara Adamus