Kaplica chrztów im. ks. Rudolfa Barona
W Pierwszą Niedzielę po Bożym Narodzeniu, 28 grudnia 2008 roku podczas nabożeństwa w kościele Zmartwychwstania pańskiego w Katowicach nadano odrestaurowanej kaplicy chrztów imię ks. Rudolfa Barona. Aktu tego dokonał zwierzchnik Diecezji Katowickiej, a zarazem proboszcz tutejszej parafii, bp Tadeusz Szurman w asyście ks. Tadeusza Makuli – proboszcza z Żor i ks. Marcina Makuli – proboszcza z Golasowic. Na uroczystość przybyły delegacje z parafii w Żorach, Golasowicach i Pszczynie oraz goście z Niemiec.
Historia powstania kaplicy sięga lat 1899–1902, kiedy przeprowadzono drugą przebudowę kościoła w Katowicach. Dobudowano wówczas nawę poprzeczną (transept), z której wydzielono od strony północno-wschodniej kaplicę chrztów. Ściany kaplicy zdobią motywy roślinne w odcieniu ciemnoniebieskim na szaroniebieskim tle. Wnękę z łukowym zwieńczeniem wypełnia kolor brązowougrowy. Strop kasetonowy, drewniany, zdobią malowane kasetony z rozetami o motywach roślinnych. Widoczne w polichromii stropu kolory ugru, brązu i granatu tworzą harmonijną całość. W gamie zastosowanych przez artystę odcieni błękitów i ugrów dostrzec można symboliczne połączenie sfery niebieskiej (boskiej) z ziemską. Witraże kaplicy pochodzą również z okresu drugiej przebudowy kościoła. Ich wykonawcą była firma Ferdynanda Müllera z Quedlinburga, a fundatorem rodzina Zimmermannów. Zarówno witraż figuralny przedstawiający chrzest Chrystusa, jak i pozostałe okna witrażowe z motywami kłosów zboża czy kwiatów róży podkreślają eucharystyczno-chrystologiczną symbolikę wnętrza.
Kaplica Chrztów nie była użytkowana przez ponad 60 lat. Fragmenty malowideł zostały skute bądź zamalowane farbą klejową, a do pomieszczenia wstawiono piec ogrzewający kościół. Restaurację wnętrza rozpoczęto w 2006 roku, a ukończono w 2008 r. Na ścianie sklepienia, na powierzchni 2 m, widnieje oryginalny, niezamalowany i pochodzący z 1902 roku fragment polichromii.
Ks. Rudolf Baron urodził się 3 września 1921 r. w Golasowicach w powiecie pszczyńskim, a zmarł 27 grudnia 2003 roku w Neumünster. Od początku lat siedemdziesiątych organizował wyjazdy niemieckiej młodzieży ewangelickiej do Polski, pielęgnował kontakty z parafiami ewangelickimi w Golasowicach, Pszczynie, Wiśle, Katowicach i we Wrocławiu. W latach stanu wojennego i po jego zniesieniu organizował regularne transporty z lekarstwami, wyposażeniem medycznym i środkami higienicznymi dla szpitali w Pszczynie i Cieszynie, dla Domów Dziecka w Pszczynie i w Chorzowie, dla parafii ewangelickich w Żorach, Golasowicach, Chorzowie, Katowicach i w Mikołowie. Zaopatrywał w żywność i odzież najbiedniejsze rodziny z terenu całego Górnego Śląska, angażował się w wymianę kościelnych chórów, wspierał inicjatywy służące polsko-niemieckiemu dialogowi. Odprawiał wspólnie z polskimi księżmi nabożeństwa i uczestniczył w wielu polskich uroczystościach kościelnych.
Był człowiekiem oddanym bez reszty pracy duszpasterskiej, przyjacielem Polski i swojej „małej ojczyzny“ - Śląska. W ostatnich latach życia podejmował inicjatywy służące zbliżeniu Niemców i Polaków łącząc ludzi we wspólnej modlitwie.