english version
Hasła biblijne na dzisiaj Ukryj hasła biblijne

Śladami Lutra

Konfirmanci Diecezji Katowickiej w Eisleben i Wittenberdze

02.10.2016

W dniach 23 do 25 września br. grupa 70 tegorocznych konfirmantów z Diecezji Katowickiej odbyła podróż studyjną „Śladami Lutra”. Opiekunami byli księża oraz rodzice.


Śladami Lutra

Około północy z czwartku na piątek piętrowy autokar zajechał przed kościół św. Jana w Mikołowie, w którym oczekiwał na nas ks. bp Marian Niemiec. Pozdrowiając nas Słowem Bożym zapytał: „Drodzy Konfirmanci, w jakim celu jedziecie do Eisleben i do Wittenbergi?” I zachęcał do zastanowienia się nad znaczeniem Reformacji dzisiaj, oraz odpowiedzialności młodych luteran za swój Kościół. Mamy być wierni zasadom Reformacji, które nadal są aktualne. Życzył lepszego poznania i zrozumienia dokonań naszego reformatora, oraz jego współpracowników. Uczestnikom Diecezja Katowicka przekazała koszulki z logo 500 - lecia Reformacji. Po modlitwie i błogosławieństwie udaliśmy się w dalszą drogę w której towarzyszyła nam ekipa TVP Katowice.

 
Początek w miasteczku Eisleben

 

W piątek od rana w trzech grupach zwiedzaliśmy zabytki Eisleben. Przewodnicy oprowadzali nas po domu narodzin oraz domu śmierci Marcina Lutra. Byliśmy w kościele św. Piotra i Pawła, gdzie Luter w dzień po narodzeniu został ochrzczony. Obecnie kościół ten jest nazwany „Centrum chrztu”. Na środku świątyni urządzono baptysterium, w którym dokonywane są chrzty przez trzykrotne całkowite zanurzenie. Byliśmy także w kościele św. Andrzeja, gdzie Marcin Luter wygłosił ostatnie cztery kazania przed swą śmiercią i gdzie 19 lutego 1546 r. spoczęło jego ciało przed przewiezieniem go do Wittenbergi. Na rynku znajduje się pomnik reformatora.


Po przerwie na posiłek udaliśmy się autokarem do Wittenbergi.


Wittenberga duchowa stolica Reformacji

 

W Wittenberdze zakwaterowaliśmy się w schronisku młodzieżowym w sąsiedztwie kościoła zamkowego. Schronisko jest nowoczesnym obiektem obsługującym duże grupy młodzieży. Oprócz noclegów i posiłków, w obszernej sali gromadziliśmy się na modlitwę, studium biblijne, warsztaty, dyskusje tematyczne i śpiew pieśni ze specjalnie przygotowanych śpiewników. Program prowadzili księża Diecezji Katowickiej.


W sobotę na modlitwę poranną do kościoła miejskiego zaprosiła nas ks. dr Kristin Jahn. Swoje rozważanie oparła na Psalmie 76. Wskazała na obrazy w ołtarzu, których autorem jest Łukasz Cranach. Środkowy obraz przedstawia sakrament Komunii Świętej. Obok Pana Jezusa, ap. Jana, Marcina Lutra, Łukasza Cranacha starszego i młodszego - siedzących przy okrągłym stole, są też inne publiczne osoby, mieszkańcy Wittenbergi. Okrągły stół oznacza, że dla Jezusa, który jest obecny wśród nas w Słowie i sakramencie, który zaprasza nas do stołu, nie istnieją lepsze lub gorsze miejsca. Bóg odpuszcza winy każdemu z nas, jednakowo obdarza bogactwem swej łaski, umacnia nas w wierze.


Ważnym punktem programu tego dnia była gra miejska przygotowana przez ks. Marcina Brzóskę. Młodzież w grupach wykonywała na terenie miasta różne zadania, pisząc lub rysując na kartkach zawierających polecenia W tym kościele Marcin Luter od 1514 r. był kaznodzieją. Chrzcielnica odlana z brązu w 1457 r. była miejscem chrztu dzieci ks. Marcina Lutra, Filipa Melanchtona oraz ks. Jana Bugenhagena. W tym kościele Marcin Luter wziął ślub z Katarzyną z domu Bohra. Tu w Boże Narodzenie 1521 r. odprawiono pierwsze ewangelickie nabożeństwo z kazaniem, liturgią i pieśniami w języku ojczystym oraz udzielono Komunii św. pod dwiema postaciami.

 

W niedzielę po śniadaniu zwiedzaliśmy muzeum znajdujące się obok domu Lutra. Oglądaliśmy kolekcję obrazów z różnych epok, ukazujących także rodzinę reformatora. Na wystawie zgromadzono książki, medale pamiątkowe, monety oraz inne cenne przedmioty.

 

Idąc dalej zobaczyliśmy płaskorzeźbę umieszczoną nad bramą prowadzącą z ulicy na dziedziniec uniwersytetu. Relief przedstawia śpiącego chłopca, obok niego jest klepsydra. Rzeźbiarz w ten sposób apeluje do młodego człowieka, by nie „przespał” swojego życia, ale wykorzystał cenny czas na naukę, na studiowanie. Dzięki wykładom Marcina Lutra i Filipa Melanchtona, cieszącym się ogromnym zainteresowaniem, na uniwersytecie w Wittenberdze studiowało najwięcej osób w porównaniu z innymi uczelniami na terenie Niemiec.

 

Miejsce szczególne dla każdego luteranina

 

Kiedy doszliśmy do kościoła zamkowego, zatrzymaliśmy się w miejscu, gdzie Luter przybił słynne 95 tez. Fakt ten został uznany jako początek Reformacji. Król pruski ufundował nowe drzwi z brązu, z umieszczonymi tezami. Nad tezami są postacie muzyków, ponieważ Marcin Luter upowszechnił pieśń i muzykę sakralną. Mówi się, że pieśniami Luter osiągnął więcej w dziedzinie Reformacji niż przez teologiczne dyskusje i polemiki. Bo pieśń ewangelicka przekazuje Ewangelię czyli dobrą nowinę o zbawieniu w Jezusie Chrystusie. Lud szybko uczył się wierszowanych pieśni o prostej linii melodycznej. Śpiewano je nie tylko podczas nabożeństw czy lekcji religii, ale także w domu i przy pracy, przekazując innym prawdy biblijne i zasady Reformacji.


Najważniejszym i najwspanialszym przeżyciem tej niedzieli był nasz udział w pełnym nabożeństwie w kościele zamkowym, w świątyni, którą z okazji jubileuszu Reformacji gruntownie odrestaurowano. Wszyscy przystąpili do spowiedzi i Komunii Świętej. Kazanie wygłosił ks. Marcin Brzóska. Wskazał, że w XVI w. w tym kościele gromadzili się działacze Reformacji, książę Fryderyk Mądry wraz z rodziną, nauczyciele akademiccy, studenci, władze miasta. Oni przyczynili się do odnowy Kościoła. Obecnie my jesteśmy odpowiedzialni za stan naszego Kościoła, społeczeństwa i jego przyszłość.

 

Po obiedzie pełni wrażeń i doznań, zachęceni do świadomej, aktywnej i kreatywnej postawy młodego luteranina, wsiadaliśmy do autobusu, by udać się w drogę powrotną. Jesteśmy szczęśliwi, że w roku poprzedzającym 500-lecie Reformacji mogliśmy zwiedzić Eisleben i Wittenbergę. Obyśmy sami przyczyniali się do duchowej odnowy Kościoła XXI wieku. Byśmy zawsze kierowali się Bożym Słowem, a za przykładem Marcina Lutra byli w swej postawie odpowiedzialni, pełni zapału i odważni.

 

ks. Jan Raszyk