Słowo Boże - kazania
-
3. Niedziela Adwentu
Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud, mówi wasz Bóg! Mówcie do serca Jeruzalemu i wołajcie na nie, że dopełniła się jego niewola, że odpuszczona jest jego wina, bo otrzymało z ręki Pana podwójną karę za wszystkie swoje grzechy. Głos się odzywa: Przygotujcie na pustyni drogę Pańską, wyprostujcie na stepie ścieżkę dla Boga naszego! Każda dolina niech będzie podniesiona, a każda góra i pagórek obniżone; co nierówne, niech będzie wyrównane, a strome zbocza niech się staną doliną! I objawi się chwała Pańska, i ujrzy to wszelkie ciało pospołu, gdyż usta Pana to powiedziały. Głos mówi: Zwiastuj! I rzekłem: Ci mam zwiastować? To: Wszelkie ciało jest trawą, a cały jej wdzięk jak kwiat polny. Trawa usycha, kwiat więdnie, gdy wiatr Pana powieje nań. Zaprawdę: Ludzie są trawą! Trawa usycha kwiat Wiednie, ale słowo Boga naszego trwa na wieki.Iz 40,1-8
ks. Marcin Pysz16 grudnia 2012 r., -
2. Niedziela Adwentu
„Niech się rozweseli pustynia i spieczona ziemia… Wzmocnijcie opadłe ręce i zasilcie omdlałe kolana! Mówcie do zaniepokojonych w sercu: Bądźcie mocni, nie bójcie się! Oto wasz Bóg! Nadchodzi pomsta, odpłata Boża! Sam On przychodzi i wybawi was! Wtedy otworzą się oczy ślepych, otworzą się też uszy głuchych. Wtedy chromy będzie skakał jak jeleń i radośnie odezwie się język niemych, gdyż wody wytrysną na pustyni i potoki na stepie. Rozpalona ziemia piaszczysta zmieni się w staw, a teren bezwodny w ruczaje; w legowisku szakali będzie miejsce na trzcinę i sitowie. I będzie tam droga bita, nazwana Drogą Świętą. Nie będzie nią chodził nieczysty; będzie ona tylko dla jego pielgrzymów. Nawet głupi na niej nie zbłądzi. Nie będzie tam lwa i zwierz drapieżny nie będzie po niej chodził, tam się go nie spotka. Lecz pójdą nią wybawieni. I wrócą odkupieni przez Pana, a pójdą na Syjon z radosnym śpiewem. Wieczna radość owionie ich głowę, dostąpią wesela i radości, a troska i wzdychanie znikną.Iz 35,1.3-10
ks. Witold Twardzik9 grudnia 2012 r., -
1. Niedziela Adwentu
67.A Zachariasza, ojca jego, napełnił Duch Święty, więc prorokował tymi słowy: 68.Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i dokonał jego odkupienia, 69.i wzbudził nam mocarnego Zbawiciela w domu Dawida, sługi swego, 70.jak od wieków zapowiedział przez usta świętych proroków swoich, 71.wybawienie od wrogów naszych i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą, 72.litując się nad ojcami naszymi, pomny na święte przymierze swoje 73.i na przysięgę, którą złożył Abrahamowi, ojcu naszemu, że pozwoli nam, 74.wybawionym z ręki wrogów bez bojaźni służyć mu 75.w świątobliwości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni nasze. 76.A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi jego, 77.aby dać ludowi jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechów ich, 78.przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z wysokości, 79.by objawić się tym, którzy są w ciemności i siedzą w mrokach śmierci, aby skierować nogi nasze na drogę pokoju.Łk 1,67-79
ks. Rafał K. Dawid2 grudnia 2012 r., -
1. Niedziela Adwentu
A ty, dziecię, prorokiem Najwyższego nazwane będziesz, bo poprzedzać będziesz Pana, aby przygotować drogi jego, aby dać ludowi jego poznanie zbawienia przez odpuszczenie grzechów ich, przez wielkie zmiłowanie Boga naszego, dzięki któremu nawiedzi nas światłość z wysokości, by objawić się tym, którzy są w ciemności i siedzą w mrokach śmierci, aby skierować nogi nasze na drogę pokoju. Łk 1,76-79ks. prof. Manfred Uglorz2 grudnia 2012 r., -
Ostatnia Niedziela Roku Kościelnego
17.Oto Ja stworzę nowe niebo i nową ziemię i nie będzie się wspominało rzeczy dawnych, i nie przyjdą one na myśl nikomu. 18. A raczej będą się radować i weselić po wszystkie czasy z tego, co ja stworzę, bo oto Ja stworzę z Jeruzalemu wesele, a z jego ludu radość! 19. I będę się radował z Jeruzalemu i weselił z mojego ludu, i już nigdy nie usłyszy się w nim głosu płaczu i głosu skargi. 23. Nie będą się na próżno trudzić i nie będą rodzić dzieci przeznaczonych na wczesną śmierć, gdyż są pokoleniem błogosławionych przez Pana, a ich latorośle pozostaną z nimi. 24. I zanim zawołają, odpowiem im, i podczas gdy jeszcze będą mówić, Ja już ich wysłucham. 25. Wilk z jagnięciem będą się paść razem, a lew jak bydło będzie jadł sieczkę, wąż zaś będzie się żywił prochem. Nie będzie źle postępować ani zgubnie działać na całej świętej górze – mówi Pan. Iz 65, 17-19. 23-25ks. Roland Zagóra25 listopada 2012 r., -
Przedostatnia Niedziela Roku Kościelnego
A do anioła zboru w Smyrnie napisz: To mówi pierwszy i ostatni, który był umarły, a ożył; znam ucisk twój i ubóstwo, lecz tyś bogaty i wiem, że bluźnią tobie ci, którzy podają się za Żydów, a nimi nie są, ale są synagogą szatana. Nie lękaj się cierpień, które mają przyjść na cię. Oto diabeł wtrąci niektórych z was do więzienia, abyście byli poddani próbie, i będziecie w udręce przez dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę żywota. Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Zwycięzca nie dozna szkody od drugiej śmierci. Obj 2,8-11ks. Piotr Mendroch18 listopada 2012 r., -
Święto Niepodległości
Napominam tedy przede wszystkim aby
czynione były błagania modlitwy, prośby i
dzięki za wszystkich ludzi; za królów i za
wszystkich przełożonych, abyśmy cichy i spokojny
żywot wiedli we wszelkiej pobożności
i uczciwości, albowiem to jest rzecz dobra i
przyjemna przed Bogiem, Zbawicielem naszym,
który chce, aby wszyscy ludzie byli
zbawieni i przyszli do znajomości prawdy. 1 Tym. 2,1-4
ks. Jan Gajdzica11 listopada 2012 r., -
22. Niedziela po Trójcy Świętej
„Wiemy bowiem, że zakon jest duchowy, ja zaś jestem cielesny, zaprzedany grzechowi. Albowiem nie rozeznaję się w tym, co czynię; gdyż nie to czynię co chcę, ale czego nienawidzę, to czynię. A jeśli to czynię, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że zakon jest dobry. Ale wtedy czynię to już nie ja, lecz grzech, który mieszka we mnie. Wiem tedy, że mieszka we mnie, to jest w ciele moim, dobro; mam bowiem zawsze dobrą wolę, ale wykonania tego, co dobre, brak; albowiem nie czynię dobrego, które chcę, tylko złe, którego nie chcę, to czynię. A jeśli czynię to, czego nie chcę już nie ja to czynię, ale grzech, który mieszka we mnie. Znajduję tedy w sobie zakon, że gdy chcę uczynić dobrze, trzyma się mnie złe; bo według człowieka wewnętrznego mam upodobanie w zakonie Bożym. A członkach swoich dostrzegam inny zakon, który walczy przeciwko zakonowi, uznanemu przez mój rozum i bierze mnie w niewolę zakonu grzechu, który jest w członkach moich. Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci? Bogu niech będą dzięki przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego!” Rz 7,14-25aKs. Paweł Hause4 listopada 2012 r., -
Pamiątka Umarłych
Albowiem dla mnie życiem jest Chrystus, a śmierć zyskiem. Filp 1,21ks. Krystian Borkowski1 listopada 2012 r., -
Święto Reformacji
I przybliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchali. I szemrali faryzeusze i nauczeni w Piśmie, mówiąc: Ten grzeszników przyjmuje i je z nimi. I powiedział im to podobieństwo, mówiąc: Któryż z was człowiek, gdyby miał sto owiec, a straciliby jedną z nich, izali nie zostaje onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy, a nie idzie za oną, która zginęła, ażby ją znalazł? A znalazłszy kładzie ją na ramiona swoje, radując się. A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół, i sąsiadów, mówiąc im: Radujcie się ze mną; bom znalazł owce moją, która była zginęła. Powiadam wam, że taka będzie radość w niebie nad jednym grzesznikiem pokutującym, więcej niż nad dziewięćdziesiąt i dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pokuty. Albo która niewiasta mając dziesięć groszy, jeśliby straciła grosz jeden, izali nie zapala świecy, i nie zamiata domu, a nie szuka z pilnością, ażby znalazła? A znalazłszy, zwołuje przyjaciółki i sąsiadki mówiąc: Radujcie się ze mną; albowiem znalazłam grosz, którym była straciła. Tak, powiadam wam, będzie radość przed Aniołami Bożymi nad jednym grzesznikiem pokutującym. Ewangelia Łukasza 15, 1 - 10.ks. Marcin Luter31 października 2012 r.,