Słowo Boże - kazania
-
2. Święto Zesłania Ducha Świętego
13„ A gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał uczniów swoich, mówiąc : Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?14. A oni rzekli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków. 15. On im mówi: A wy za kogo mnie uważacie? 16. A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego. 17 AJezus odpowiadając, rzekł mu : Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to , lecz Ojciec mój, który jest w niebie. 18. A Ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go. 19. I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.”
Mt 16,13-19
ks. Roland Zagóra25 maja 2015 r., -
1. Święto Zesłania Ducha Świętego
23.Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy. 24.Kto mnie nie miłuje, ten słów moich nie przestrzega, a przecież słowo, które słyszycie, nie jest moim słowem, lecz Ojca, który mnie posłał. 25.To wam powiedziałem z wami przebywając. 26.Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. 27.Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka.
J 14,23-27
bp Waldemar Pytel24 maja 2015 r., -
6. Niedziela po Wielkanocy
Zginam kolana moje przed Ojcem, od którego wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi bierze swoje imię, by sprawił według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha Jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku, żeby Chrystus przez wiarę zamieszkał w sercach waszych, a wy, wkorzenieni i ugruntowani w miłości, zdołali pojąć ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość i długość, i wysokość, i głębokość, i mogli poznać miłość Chrystusową, która przewyższa wszelkie poznanie, abyście zostali wypełnieni całkowicie pełnią Bożą. Temu zaś, który według mocy działającej w nas potrafi daleko więcej uczynić ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy, Temu niech będzie chwała w Kościele i w Chrystusie Jezusie po wszystkie pokolenia na wieki wieków. Amen
Ef 3, 14-21
ks. Piotr Mendroch17 maja 2015 r., -
Wniebowstąpienie Pańskie
(44)Potem rzekłdo nich: To sąmoje słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że sięmusi spełnićwszystko, co jest napisane o mnie w zakonie Mojżesza i u proroków, i w Psalmach. (45)Wtedy otworzyłim umysły, aby mogli zrozumiećPisma. (46)I rzekłim: Jest napisane, że Chrystus miałcierpieći trzeciego dnia zmartwychwstać(47)i że, począwszy od Jerozolimy, w imięjego ma byćgłoszone wszystkim narodom upamiętanie dla odpuszczenia grzechów. (48)Wy jesteście świadkami tego. (49)A oto Ja zsyłam na was obietnicęmojego Ojca. Wy zaśpozostańcie w mieście, ażzostaniecie przyobleczeni mocąz wysokości. (50)I wywiódłich ażdo Betanii, a podniósłszy ręce swoje, błogosławiłich. (51)I stało się, gdy ich błogosławił, że rozstałsięz nimi. (52)A oni wrócili do Jerozolimy z wielkąradością. (53)I byli zawsze w świątyni, chwaląc Boga.
Łk 4,44-53
ks. Tymoteusz Bujok14 maja 2015 r., -
5. Niedziela po Wielkanocy
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, da wam. Dotąd o nic nie prosiliście w imieniu moim; proście, a weźmiecie, aby radość wasza była zupełna. To powiedziałem wam w przypowieściach; nadchodzi godzina, gdy już nie w przypowieściach będę do was mówił, lecz wyraźnie o Ojcu oznajmię Wam. Owego dnia w imieniu moim prosić będziecie, a nie mówię wam, że Ja prosić będę Ojca za was; albowiem sam Ojciec miłuje was, dlatego że wyście mnie umiłowali i uwierzyli, że Ja od Boga wyszedłem. Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca. To powiedziałem wam, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie, ale ufajcie, Ja zwyciężyłem świat.
J 16,23-30
ks. Adrian Lazar10 maja 2015 r., -
4. Niedziela po Wielkanocy
25.W tym czasie odezwał się Jezus i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. 26.Zaprawdę, Ojcze, bo tak się tobie upodobało. 27.Wszystko zostało mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. 28.Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. 29.Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. 30.Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie.
Mt 11,25-30
ks. Marcin Podżorski3 maja 2015 r., -
3. Niedziela po Wielkanocy
1. Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest winogrodnikiem. 2.Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc. 3.Wy jesteście już czyści dla słowa, które wam głosiłem; 4.trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie. 5.Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie. 6.Kto nie trwa we mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnięta latorośl; takie Zbierają i wrzucają w ogień, gdzie spłoną. 7.Jeśli we mnie trwać będziecie i słowa moje w was trwać będą, proście o cokolwiek byście chcieli, stanie się wam. 8.Przez to uwielbiony będzie Ojciec mój, jeśli obfity owoc wydacie i staniecie się uczniami moimi.
J 15,1-8
ks. Oskar Wild26 kwietnia 2015 r., -
2. Niedziela po Wielkanocy
1.Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto nie wchodzi przez drzwi do owczarni, lecz w inny sposób się tam dostaje, ten jest złodziejem i zbójcą. 2.Kto zaś wchodzi przez drzwi, jest pasterzem owiec. 3.Temu odźwierny otwiera i owce słuchają jego głosu, i po imieniu woła owce swoje, i wy-prowadza je. 4.Gdy wszystkie swoje wypuści, idzie przed nimi, owce zaś idą za nim, gdyż znają jego głos. 5.Za obcym natomiast nie pójdą, lecz uciekną od niego, ponieważ nie znają głosu obcych. 6.Tę przypowieść powiedział im Jezus, lecz oni nie zrozumieli tego, co im mówił. 7.Wtedy Jezus znowu powiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, Ja jestem drzwiami dla owiec. 8.Wszyscy, ilu przede mną przyszło, to złodzieje i zbójcy, lecz owce nie słuchały ich. 9.Ja jestem drzwiami; jeśli kto przeze mnie wejdzie, zbawiony będzie i wejdzie, i wyjdzie, i pastwisko znajdzie. 10.Złodziej przychodzi tylko po to, by kraść, zarzynać i wytracać. Ja przyszedłem, aby miały życie i obfitowały. 11.Ja jestem dobry pasterz. Dobry pasterz życie swoje kładzie za owce. 12.Najemnik, który nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc wilka nadchodzą-cego, porzuca owce i ucieka, a wilk porywa je i rozprasza 13.ponieważ jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. 14.Ja jestem dobry pasterz i znam swoje owce, i moje mnie znają. 15.Jak Ojciec mnie zna i Ja znam Ojca, i życie swoje kładę za owce. 16.Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz.
Ewangelia św. Jana 10,1-16
ks. Alfred Staniek19 kwietnia 2015 r., -
1. Niedziela po Wielkanocy
19. A gdy nastał wieczór owego pierwszego dnia po sabacie i drzwi były zamknięte tam, gdzie uczniowie z bojaźni przed Żydami byli zebrani, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! 20. A to powiedziawszy, ukazał im ręce i bok. Uradowali się tedy uczniowie, ujrzawszy Pana. 21. I znowu rzekł do nich Jezus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam. 22. A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmiecie Ducha Świętego. 23. Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. 24. A Tomasz, jeden z dwunastu, zwany bliźniakiem nie był z nimi, gdy przyszedł Jezus. 25. Powiedzieli mu tedy inni uczniowie: Widzieliśmy Pana. On zaś im rzekł: Jeśli nie ujrzę na rękach jego znaku gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki w bok jego, nie uwierzę. 26. A po ośmiu dniach znowu byli w domu uczniowie jego i Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy drzwi były zamknięte, i stanął pośród nich, i rzekł: Pokój wam! 27. Potem rzekł do Tomasza: Daj tu palec swój i oglądaj ręce moje, i daj tu rękę swoją, i włóż w bok mój, a nie bądź bez wiary, lecz wierz. 28. Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój. 29. Rzekł mu Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
J 20,19-29
ks. Robert Augustyn12 kwietnia 2015 r., -
Poniedziałek Wielkanocny
13.I oto tego samego dnia dwaj z nich szli do miasteczka zwanego Emaus, które było oddalone o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. 14.I rozmawiali z sobą o tych wszystkich wydarzeniach. 15.A gdy tak rozmawiali i nawzajem się pytali, sam Jezus, przybliżywszy się, szedł z nimi. 16.Lecz oczy ich były zasłonięte, tak że go poznać. nie mogli. 17.I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, idąc, prowadzicie z sobą? I przystanęli przygnębieni. 18.A odpowiadając jeden, imieniem Kleopas, rzekł do niego: Czyś Ty jedyny pątnik w Jerozolimie, który nie wie, co się w niej w tych dniach stało? 19.Rzekł im: Co? Oni zaś odpowiedzieli mu: Z Jezusem Nazareńskim który był mężem, prorokiem mocarnym w czynie i w słowie przed Bogiem i wszystkim ludem, 20.jak arcykapłani i zwierzchnicy nasi wydali na niego wyrok śmierci i ukrzyżowali go. 21.A myśmy się spodziewali, że On odkupi Izraela, lecz po tym wszystkim już dziś trzeci dzień, jak się to stało. 22.Lecz i niektóre nasze niewiasty, które były wczesnym rankiem u grobu, wprawiły nas w zdumienie,23.bo nie znalazłszy jego ciała, przyszły mówiąc, że miały widzenie aniołów, powiadających, iż On żyje. 24.Toteż niektórzy z tych, którzy byli z nami, poszli do grobu i zastali to tak, jak mówiły niewiasty, lecz jego nie widzieli. 25.A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. 26.Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? 27.I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach. 28.I zbliżyli się do miasteczka, do którego zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. 29.I przymusili go, by został, mówiąc: Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił. I wstąpił, by zostać z nimi. 30.A gdy zasiadł z nimi przy stole, wziąwszy chleb, pobłogosławił i rozłamawszy, podawał im. 31.Wtedy otworzyły się ich oczy i poznali go. Lecz On znikł sprzed ich oczu. 32.I rzekli do siebie: Czyż serce nasze nie pałało w nas, gdy mówił do nas w drodze i Pisma przed nami otwierał? 33.I wstawszy tejże godziny, powrócili do Jerozolimy i znaleźli zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi byli, 34.mówiących: Wstał Pan prawdziwie i ukazał się Szymonowi. 35.A oni też opowiedzieli o tym, co zaszło w drodze i jak go poznali po łamaniu chleba.
Łuk. 24, 13-35
ks. Bogusław Juroszek6 kwietnia 2015 r.,