Materiały liturgiczne - Ostatnia Niedziela po Epifanii

Hasło tygodnia: Nad tobą zabłyśnie Pan, a jego chwała ukaże się nad tobą. Iz 60,2

  
Psalm tygodnia: Ps 97

1. Pan jest królem.
Niech się raduje ziemia,
Niech się weselą mnogie wyspy!

2. Obłok i ciemność wokół niego,
Sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu jego.

3. Ogień idzie przed obliczem jego
I pożera wokoło nieprzyjaciół jego.

4. Błyskawice jego oświecają świat,
Widzi to ziemia i drży.

5. Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana,
Przed Panem całej ziemi.

6. Niebiosa głoszą sprawiedliwość jego,
A wszystkie ludy widzą chwałę jego.

7. Niech będą zawstydzeni wszyscy czciciele bożków,
Którzy chlubią się bałwanami,
Ukórzcie się przed nim wszyscy bogowie.

8. Słyszy to Syjon i raduje się,
I weselą się córki judzkie
Z powodu sądów twoich, Panie!

9. Ty bowiem, Panie, jesteś Najwyższy na całej ziemi,
Bardzoś wywyższony nad wszystkich bogów!

10. Wy, którzy miłujecie Pana, miejcie w nienawiści zło!
On strzeże dusz świętych swoich,
Z ręki bezbożnych wyrywa ich.

11. Światłość wschodzi sprawiedliwemu.
I radość tym, którzy są prawego serca.

12. Radujcie się sprawiedliwi w Panu
I wysławiajcie święte imię jego!
 

Graduale: Panie, u Ciebie jest źródło życia, w światłości twojej oglądamy światłość. Alleluja! Ps 36,10
 

Pieśń tygodnia: Jedyny Synu Boży (107)

Materiały liturgiczne:

Kazanie: Obj 1,9-18

9.Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w Królestwie, i w cierpliwym wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie. 10.W dzień Pański popadłem w zachwycenie i usłyszałem za sobą głos potężny, jakby trąby, który mówił: 11.To, co widzisz, zapisz w księdze i wyślij do siedmiu zborów: do Efezu i do Smyrny, i do Pergamonu, i do Tiatyry, i do Sardes, i do Filadelfii, i do Laodycei. 12.I obróciłem się, aby zobaczyć, co to za głos, który mówił do mnie; a gdy się obróciłem, ujrzałem siedem złotych świeczników, 13.a pośród tych świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, odzianego w szatę do stóp długą i przepasanego przez pierś złotym pasem; 14.głowa zaś jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty, 15.a nogi jego podobne do mosiądzu w piecu rozżarzonego, głos zaś jego jakby szum wielu wód. 16.W prawej dłoni swojej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku. 17.Toteż gdy go ujrzałem, padłem do nóg jego jakby umarły. On zaś położył na mnie swoją prawicę i rzekł: Nie lękaj się, Jam jest pierwszy i ostatni, 18.i żyjący. Byłem umarły, lecz oto żyję na wieki wieków i mam klucze śmierci i piekła.

Stary Testament: 2 Mż 3,1-10(11-14)

1.Gdy Mojżesz pasał trzodę teścia swego Jetry, kapłana Midianitów, pognał raz trzodę poza pustynię i przybył do góry Bożej, do Horebu. 2.Wtem ukazał mu się anioł Pański w płomieniu ognia ze środka krzewu; i spojrzał, a oto krzew płonął ogniem, jednakże krzew nie spłonął. 3.Wtedy rzekł Mojżesz: Podejdę, aby zobaczyć to wielkie zjawisko, dlaczego krzew się nie spala. 4.Gdy Pan widział, że podchodzi, aby zobaczyć, zawołał nań Bóg spośród krzewu i rzekł: Mojżeszu! Mojżeszu! A on odpowiedział: Oto jestem! 5.Wtedy rzekł: Nie zbliżaj się tu! Zdejm z nóg sandały swoje, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą. 6.Rzekł też: Jam jest Bóg ojca twego, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba. Wtedy Mojżesz zakrył oblicze swoje, bał się bowiem patrzeć na Boga. 7.Rzekł jeszcze Pan: Napatrzyłem się na niedolę ludu mojego w Egipcie i słyszałem krzyk ich z powodu naganiaczy jego; znam cierpienia jego. 8.Zstąpiłem przeto, by go wyrwać z mocy Egiptu i wyprowadzić go z tego kraju do ziemi żyznej i rozległej, do ziemi opływającej w mleko i miód, do siedziby Kananejczyków, Chetejczyków i Amorejczyków, i Chiwwijczyków, i Jebuzejczyków. 9.Teraz oto krzyk synów izraelskich dotarł do mnie. Widziałem także udrękę, którą Egipcjanie ich dręczą. 10.Przeto teraz idź! Posyłam cię do faraona. Wyprowadź lud mój, synów izraelskich, z Egiptu. 11.A Mojżesz rzekł do Boga: Kimże jestem, bym miał pójść do faraona i wyprowadzić synów izraelskich z Egiptu? 12.I odpowiedział: Będę z tobą, a to będzie dla ciebie znakiem, że Ja cię posłałem: Gdy wyprowadzisz lud z Egiptu, służyć będziecie Bogu na tej górze. 13.A Mojżesz rzekł do Boga: Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć? 14.A Bóg rzekł do Mojżesza: Jestem, który jestem. I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: „Jestem” posłał mnie do was!
 

Ewangelia: Mt 17,1-9
1.A po sześciu dniach bierze z sobą Jezus Piotra i Jakuba, i Jana, brata jego, i prowadzi ich na wysoką górę na osobność. 2.I został przemieniony przed nimi, i zajaśniało oblicze jego jak słońce, a szaty jego stały się białe jak światło. 3.I oto ukazali się im: Mojżesz i Eliasz, którzy z nim rozmawiali. 4.Na to odezwał się Piotr i rzekł do Jezusa: Panie! Dobrze nam tu być; i jeśli chcesz, rozbiję tu trzy namioty: dla ciebie jeden, dla Mojżesza jeden i dla Eliasza jeden. 5.Gdy on jeszcze mówił, oto obłok jasny okrył ich i oto rozległ się głos z obłoku: Ten jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem, jego słuchajcie! 6.A gdy to usłyszeli uczniowie, upadli na twarz swoją i zatrwożyli się bardzo. 7.I przystąpił Jezus, i dotknął się ich, i rzekł: Wstańcie i nie lękajcie się! 8.A podniósłszy oczy swe, nikogo nie widzieli, tylko Jezusa samego. 9.A gdy schodzili z góry, przykazał im Jezus, mówiąc: Nikomu nie mówcie o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zostanie wskrzeszony z martwych.