Zjazd Młodzieży w Katowicach

W dniu 21.01.2012r. w Katowicach odbył się Diecezjalny Zjazd Studentów, Młodzieży Pracującej i Maturzystów. Studenci zostali przywitani i pozdrowieni słowem ks. bpa Tadeusza Szurmana oraz diecezjalnego duszpasterza młodzieży ks. Marcina Koniecznego.

Czas poranny w kościele wypełniony był wspólnym śpiewaniem kolęd i pieśni. Pomiędzy śpiewem swoimi świadectwami dzieliły się cztery osoby: Jagoda, Ania, Patryk i Ela. Ich refleksje dotyczyły różnych relacji, w których żyjemy na co dzień.

Przyjeżdżając na studia trafiamy do różnych miejsc, często dalekich i odległych od naszego rodzinnego domu . Wiąże się to z zamieszkaniem na stancji, w akademiku lub wynajęciem mieszkania. Ania i Jagoda mieszkają w jednym mieszkaniu razem z czterema innymi dziewczynami. Mówiły o tym jak wspólne mieszkanie łączy i daje bardzo wiele możliwości, by nawiązać ze sobą więzi przyjaźni. Stwarza okazję, by razem wzrastać w poznawaniu naszego Pana, umacniać się i pokrzepiać oraz być pomocą w prozaicznych czynnościach codziennego życia.

Była także sposobność, by usłyszeć parę słów o mieszkaniu w domu studenta, o którym zapewne można usłyszeć niejedno. Życie chrześcijanina w akademiku jest szerokim polem misyjnym. Umożliwia poznanie i dotarcie do większej ilości osób, ponieważ spotykamy je na korytarzu, w kuchni i w łazience. Wymaga odwagi i wielkiej wytrwałości, by być świadkiem Chrystusa 24h na dobę, a to jest możliwe tylko wtedy, gdy trwamy w bliskości z Bogiem. Uczy wychodzenia do ludzi i dzielenia się z nimi Dobrą Nowiną.

Czas studiów jest także czasem, kiedy poznajemy wielu nowych ludzi, umawiamy się na kawę, pizzę albo do... kina. Mowa tu oczywiście o tzw. ”randkowaniu”. Skupiono uwagę na tym, że relacja mężczyzna-kobieta jest trwała wtedy, kiedy budowana jest na właściwym fundamencie – Chrystusie. Związek ten daje swobodę i możliwości rozwijania, ma także konkretny cel – uwielbienie Boga.

Podsumowania po refleksjach studentów podjął się ks. Bartosz Cieślar. Po czasie spędzonym w kościele spotkaliśmy się przy kawie, herbacie i ciastku. Tam usiedliśmy w grupach i prowadziliśmy dyskusje na temat studiowania, głębokości relacji i oczekiwań jakie mamy dotyczących danej relacji. Potem wszyscy obecni zebrali się na wspólnym obiadzie, do którego usługiwali mężczyźni. Ostatnim punktem programu był czas wolny, który spędzić można było na warsztatach z tańca żydowskiego, grach i zabawach czy też na wspólnych rozmowach w zjazdowej kawiarence.