Klauny w przedszkolu

- O której macie występ? – pyta nasza sekretarka w CME.

- O dziesiątej – odpowiadam.

Na co ona ze zadziwieniem patrzy na zegar mówiąc:

- I już jedziecie? Przecież jest dopiero siódma, a do Cieszyna z Dzięgielowa jedzie się 15 minut.

No cóż, przygotowanie do występu klaunów zazwyczaj zajmuje więcej czasu niż sam występ. Za każdym razem – czy mamy dwudziestominutowy występ, czy jakąś dłuższą akcję – musimy liczyć około godziny na charakteryzację i kolejną godzinę na zrobienie próby.
Już kilka razy zdarzyło mi się mieć chwilę zwątpienia, kiedy zastanawiałam się, czy warto spędzać dwie godziny na przygotowaniach (nie wspominając już o wcześniejszym przygotowaniu rekwizytów, zorganizowaniu grupy, omówieniu szczegółów z organizatorami) po to, żeby wystąpić z dwudziestominutowym programem, a czasami nawet tylko z jedną scenką. Za każdym razem przekonuję się jednak, że warto. Wystarczy jeden uśmiech, który pojawi się na twarzy widza, czy przypadkowo spotkanej osoby. Tym razem naszemu występowi towarzyszyły salwy szczerego śmiechu około sześćdziesięciu przedszkolaków.

W środę, 18 listopada 2009 r., wraz ze wspaniałymi wolontariuszami, którzy poświęcili część swojego czasu pracy lub nauki na służbę: Bułą, Marudą i Pluszakiem, przeprowadziliśmy godzinny program dla dzieci z Przedszkola Towarzystwa Ewangelickiego. Nawet te z nich, które na początku podejrzliwie i nieufnie na nas zerkały, zaczęły uśmiechać się po zaśpiewaniu z klaunami deszczowej piosenki i otrzymaniu kolorowego balonowego kwiatka.

 

To naprawdę przywilej i ogromna frajda być narzędziem w Bożym ręku i z ufnością pozwalać Mu, by nami kierował. Nawet jeżeli czasami jest trudno i nieprzyjemnie. Takie było również nasze przesłanie dla dzieci, które bardzo dobrze wiedziały o czym mówimy. Same potwierdziły, że kiedy coś nam się nie udaje, to nie wolno się poddawać, tylko „trzeba ćwiczyć” – jak podpowiedziała nam dziewczynka z blond kucykiem z pierwszego rzędu.

Urszula „Serduszka” Marek, starszy pracownik ds. pracy z dziećmi CME