Rozpoczął się Adwent Roku Pańskiego 2009
W niedzielę, 29 listopada rozpoczął się Adwent Roku Pańskiego 2009. Jednocześnie został otwarty w ten sposób nowy rok kościelny, kolejny etap na chrześcijańskiej podziałce czasu.
Adwent to czas refleksji i wewnętrznego skupienia. Już w IV wieku ustalono, że pierwszy dzień Adwentu przypada w niedzielę, cztery tygodnie przed 25 grudnia i rozpoczyna nowy rok kościelny.
Na drodze Adwentu znajdziemy wiele znaków i symboli. Jednym chyba z najbardziej charakterystycznych znaków czasu Adwentu jest wieniec adwentowy.
Pierwszy wieniec adwentowy zawisł w Hamburgu w grudniu 1839 roku w sali modlitw Raues Haus, ewangelickiego ośrodka dla sierot z biednych dzielnic Hamburga. Ten zwyczaj znany jest już więc od ponad 160 lat. Na zielonym wieńcu umieszcza się 4 świece, które zapalane kolejno w następujące po sobie niedziele są znakiem czuwania i gotowości na przyjście Jezusa.
Wieniec adwentowy posiada bogatą symbolikę: światło, zieleń i krąg, które oznaczają społeczność oczekującą w miłości i radości na przyjście Pana. Te cztery tygodnie Adwentu to dobra szkoła czekania.
Jak wyżej już wspomniano z wieńcem wszystko zaczęło się w Hamburgu, jeszcze w XIX wieku. 12 września 1833 roku ewangelicki duchowny, teolog i działacz społeczny z Hamburga, ks. Johann H. Wichern (1808-1881) otworzył w swym rodzinnym mieście wspomnianą szkołę-przytułek dla sierot. Ks. Wichern zasłynął później z organizowania tzw. misji wewnętrznej w Kościele ewangelickim i stworzył wiele podobnych do tej hamburskiej instytucji.
Wieniec adwentowy posiada bogatą symbolikę: światło, zieleń i krąg, które oznaczają społeczność oczekującą w miłości i radości na przyjście Pana. Te cztery tygodnie Adwentu to dobra szkoła czekania.
Jak wyżej już wspomniano z wieńcem wszystko zaczęło się w Hamburgu, jeszcze w XIX wieku. 12 września 1833 roku ewangelicki duchowny, teolog i działacz społeczny z Hamburga, ks. Johann H. Wichern (1808-1881) otworzył w swym rodzinnym mieście wspomnianą szkołę-przytułek dla sierot. Ks. Wichern zasłynął później z organizowania tzw. misji wewnętrznej w Kościele ewangelickim i stworzył wiele podobnych do tej hamburskiej instytucji.
Ks. J. Wichern bardzo troszczył się o wychowanie swych podopiecznych. Chciał, aby dzieci czuły się jak w rodzinie. W Adwencie 1839 roku wpadł na pomysł, aby zmienić wystrój sali i wprowadzić nastrój sprzyjający modlitwie. Sporządził zatem szczególny wieniec. Na obrzeżu koła o średnicy 2 metrów umieścił 24 małe świeczki. Każda miała być zapalana w kolejny zwyczajny dzień Adwentu. Wokół tego wieńca podopieczni ks. Wicherna gromadzili się codziennie na wspólne spotkania, modlitwę i śpiew. Początkowo ozdabiano zielenią tylko ściany sali, a później zamiast ścian przystrajano wieniec.
Pomysł ks. Wicherna został przeniesiony do innych miast w Niemczech. W Adwencie wokół wieńca głoszono adwentowe rozważania, gromadzili się ludzie słuchać poselstwa o nadchodzącym Zbawicielu. Przy wieńcu spotykała się rodzina, aby się modlić i śpiewać adwentowe pieśni. Po czasie ks. Wichern zmienił trochę wygląd wieńca. Zamiast 24 świec umieszczał tylko cztery, oznaczające cztery niedziele Adwentu.
Pomysł ks. Wicherna został przeniesiony do innych miast w Niemczech. W Adwencie wokół wieńca głoszono adwentowe rozważania, gromadzili się ludzie słuchać poselstwa o nadchodzącym Zbawicielu. Przy wieńcu spotykała się rodzina, aby się modlić i śpiewać adwentowe pieśni. Po czasie ks. Wichern zmienił trochę wygląd wieńca. Zamiast 24 świec umieszczał tylko cztery, oznaczające cztery niedziele Adwentu.
Zwyczaj sporządzania wieńca adwentowego w kościołach i w domach rozprzestrzenił się bardzo szybko w całych Niemczech, szczególnie na północy tego kraju. W latach 20 ubiegłego stulecia zwyczaj ten zadomowił się również wśród katolików. A potem podbił Europę i cały świat.
Dziś wykonany jest z zielonych gałązek świerkowych, sosnowych lub jodłowych ma kształt koła, na którym zostają osadzone 4 świece: symbol czterech niedziel Adwentu. Płomienie tych świec, zapalanych kolejno w poszczególne niedziele, przypominają nam o tym, że Pan jest już blisko! Wieniec adwentowy stoi w domach, bywa wieszany lub ustawiany w naszych kościołach i jest symbolem całej społeczności parafialnej, oczekującej w radości spotkania z Chrystusem.
Dziś wykonany jest z zielonych gałązek świerkowych, sosnowych lub jodłowych ma kształt koła, na którym zostają osadzone 4 świece: symbol czterech niedziel Adwentu. Płomienie tych świec, zapalanych kolejno w poszczególne niedziele, przypominają nam o tym, że Pan jest już blisko! Wieniec adwentowy stoi w domach, bywa wieszany lub ustawiany w naszych kościołach i jest symbolem całej społeczności parafialnej, oczekującej w radości spotkania z Chrystusem.
Dawny zwyczaj 24 symboli na wieńcu adwentowym zachował się w … kalendarzu adwentowym. Dobrze znają go dzieci. To plansza z okienkami na każdy dzień grudnia, kryjąca w każdym dniu jakąś słodką niespodziankę.
Pierwsze takie kalendarze powstały w Niemczech w latach dwudziestych XX wieku, a od 50 lat zwyczaj ten przyjął się z powodzeniem również w wielu innych krajach. Największy kalendarz adwentowy znajduje się w centrum miasteczka Gengenbach na południu Niemiec - w 24 oknach historycznego Ratusza ukryte są bożonarodzeniowe obrazy.
Na czas tegorocznego adwentu Wydawnictwo Augustana zaproponowało szczególną książkę - KALENDARZ ADWENTOWY 2009 czyli PRZEWODNIK DLA DZIECI I RODZICÓW – CO ROBIĆ W CZASIE ADWENTU.
Wszyscy czekamy na adwent i Święta Bożego Narodzenia. W tym okresie pojawia się wiele nowych dekoracji, zmieniają się sklepy, ulice, domy, ale czy także my się zmieniamy? „Kalendarz adwentowy 2009” pomoże zastanowić się w gronie rodzinnym nad wzajemnymi relacjami dzieci, rodziców i wzmocnić wspólną więź. „Kalendarz adwentowy 2009” pomaga zrozumieć sens świątecznej radości i dlatego będzie najlepszym gościem Twego domu. Spraw radość dzieciom, wnukom i sobie! Nie ograniczajmy przygotowań do świąt tylko do zakupów i wielkiego pośpiechu. Wreszcie czas na przemyślenia, wreszcie czas dla rodziny!
Uzupełniem tej oferty dla dorosłych i młodzieży jest książka ks. Herberta Brokeringa, zatytułowana Dla nas się narodził. Tak jak „Kalendarz adwentowy” jest skierowany do najmłodszych, tak ta publikacja jest propozycją codziennych czytań na okres adwentu i Bożego Narodzenia dla starszych osób."Trzydzieści siedem rozmów zawartych w książce to propozycja codziennych spotkań z młodą kobietą, która urodziła Syna Bożego. Przez cały adwent i okres świąteczny, począwszy od 1 grudnia do 6 stycznia, można je czytać samemu, w rodzinie lub z przyjaciółmi. Te rozmowy nie są o Marii, ale o dziecku, które się dla nas narodzi. Autor stawia w nich pytania i proponuje odpowiedzi, jakich mogłaby według niego udzielić Maria oczekująca dziecka.
Herbert Brokering był amerykańskim duchownym luterańskim (zmarł w 2009 r.), autorem kilkudziesięciu książek, m.in. „Myślę o Tobie. Duszpasterskie listy o nadziei i uzdrowieniu”, wydanej przez Wydawnictwo Augustana w 1999 r.
- "Zachęcamy cię do tego, żebyś czas adwentu przeżył być może inaczej niż do tej pory. Tylko cztery tygodnie i aż cztery – ze sobą, z innymi, z Bogiem. Chcemy ci w tym towarzyszyć, wspierać cię i inspirować. Zapraszamy cię do codziennego studiowania tekstów biblijnych. Przygotowaliśmy także eseje, rozmowy i rozważania, których możesz posłuchać. Mamy nadzieję, że udział w naszej akcji pomoże ci odkryć na nowo sens oczekiwania".
Wydawnictwo Warto przygotowało też w swojej księgarni specjalną ofertę adwentową. Dzięki niej można kupić po specjalnych cenach książki, które pozwolą nam bardziej świadomie wędrować przez adwentowy czas, przygotowując do świąt Bożego Narodzenia.