W Byczynie wspominano księcia z Württembergii
Rocznicowe obchody pogrzebu księcia Maksymiliana Emmanuela von Württemberg zgromadziły w ewangelickim kościele w Byczynie (k. Kluczborka, Opolszczyzna) licznie zebranych wiernych z bliska i daleka.
Uroczyste nabożeństwo „nadziei”, która wykracza poza próg doczesności, odprawił zwierzchnik Diecezji Katowickiej Kościoła Luterańskiego w Polsce – bp Tadeusz Szurman, w asyście miejscowego proboszcza – ks. Zdzisława Niedoby. W obchodach uczestniczyli również inni duchowni luterańscy (ks. radca dr M. Niemiec, ks. J. Schlender, ks. A. Podżorski, ks. S. Mendrok, ks. M. Kühn) oraz kapłani z kościoła rzymskokatolickiego (ks. kanonik T. Jaśkiewicz oraz ks. Jarosław Dębiński).
W nabożeństwie, które zostało wpisane w Europejskie Dni Dziedzictwa 2009 w gminie Byczyna, wzięli udział przedstawiciele władz miasta z burmistrzem Ryszardem Grünerem i jego zastępcą Krzysztofem Sikorskim na czele.
W trakcie uroczystości duchowni wraz z władzami miasta złożyli kwiaty pod tablicą upamiętniającą osobę księcia Maksymiliana. Uczestnicy mieli okazję obejrzeć prezentację multimedialną poświęconą szlachcicowi z południowych Niemiec (Land Württembergia), przygotowaną przez uczniów Szkoły Ponadgimnazjalnej z Polanowic pod kier. Karoliny Kościuk.
Całość uroczystości uświetnił swym śpiewem parafialny chór „Gloria” ze Skoczowa (Śląsk Cieszyński) pod dyr. B. Nogi oraz G. Targosz.
Po nabożeństwie uczestnicy udali się na przygotowany posiłek, w trakcie którego rozmawiano o historii i teraźniejszości ewangelicyzmu na Opolszczyźnie.
***
Tragiczna historia „Małego księcia”, (bo pod takimi auspicjami przeszedł do historii Maksymilian), rozpoczęła się wraz z jego zaciągnięciem w wieku 14. lat do armii króla szwedzkiego, który prowadził w Europie wojny w obronie ewangelicyzmu.
Monarcha wymógł na dworze Habsburgów (obrońców katolicyzmu), ustępstwa na rzecz protestantów. Ugoda altransztacka z 1709 r. przewidywała m. in. ponowne zezwolenie ewangelikom na odprawianie nabożeństw w swoich kościołach, jak też wybudowanie sześciu kościołów „z łaski”.
Maksymilian, który po wciągnięciu w wojskowe szeregi szybko stał się przyjacielem króla i został mianowany jednym z naczelnych dowódców, zginął na froncie wschodnim, w Dubnie k. Lwowa, licząc sobie zaledwie 20 wiosen. Miał zostać pochowany w pierwszym ewangelickim kościele poza granicami ówczesnej Rzeczpospolitej. Padło na Byczynę, którą do czasów współczesnych kilkakrotnie odwiedzały oficjalne reprezentacji rodziny książęcej z Württembergii, jak też dygnitarze szwedzkiego dworu królewskiego.
