Drogi Mietku

Drogi Mietku

jutro ciało Twoje

pochowamy w grobie,

bo co zrobić mamy,

niech spoczywa sobie

na dzień zmartwychwstania.

W płaczu swoim teraz

wyznajemy szczerze

wiarę w swego Pana

kiedyś przyjdzie i zawoła,

będzie nam każdemu

szata biała dana –

w królestwie niebiańskim

ludowi wiernemu.

Póki czas tu mamy,

będziemy Pańskie Słowo,

siostrze, bratu, sobie

dla życia wiecznego

zwiastować na nowo.

Karpacz, 22 kwietnia 2010 r.