Wielki Tydzień w życiu Kościoła
Wielki Tydzień stanowi kulminację czasu pasyjnego. Rozpoczyna się w Niedzielę Palmową, a swoje zakończenie znajduje w Wielką Sobotę. Po niej wkraczamy już w nowy okres roku kościelnego - w czas wielkanocny ...
5. NIEDZIELA POSTU – PALMOWA
W tym dniu Kościół wkracza w Wielki Tydzień, którego szczytowymi dniami to wielki Czwartek i Wielki Piątek. Niedziela Palmowa - jak sama nazwa wskazuje - jest wspomnieniem radosnego wjazdu Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. Wtedy jednak rozpoczęła się w ścisłym tego słowa znaczeniu Jego Pasja – Jego cierpienie i męka. Dlatego jej charakter jest podwójny: radosny i smutny. Radujemy się ze zbawienia, jakie mamy w Jezusie Chrystusie i smucimy się tego powodu, że ono zostało okupione ofiarą Jego ciała i krwi.

WIELKI CZWARTEK – DZIEŃ USTANOWIENIA WIECZERZY PAŃSKIEJ

W tym Sakramencie Chrystus sam przychodzi w Swoim Ciele i Krwi pod postaciami chleba i wina. Luteranizm od samego początku wierzy w realną i substancjalną obecność Ciała i Krwi Chrystusa w chlebie i winie.
Dlatego Kościół uroczyście obchodzi Wielki Czwartek jako dzień wdzięczności za Sakrament Ołtarza. W środku Wielkiego Tygodnia jest to dzień szczególny - dzien radosny. Dlatego kolor liturgiczny jest biały, a w liturgii ksiądz śpiewa dziękczynne „Chwała Bogu na wysokościach!,” a zbór odpowiada: „Na wysokościach Bogu cześć”. W czasie nabożeństwa wielkoczwartkowego dzwonią wszystkie dzwony kościelne, które po zakończeniu milkną aż do Wielkanocy.
WIELKI PIĄTEK

Nie jest do końca pewne jednak, jak Ojciec Reformacji, ks. Marcin Luter obchodził Wielki Piątek i czy ówczesna forma wielkopiątkowych nabożeństw była taką, do jakiej jesteśmy dziś przyzwyczajeni.
Wiadomo, że Luter nie napisał żadnej pieśni pasyjnej ani wielkopiątkowej, natomiast pozostawił pieśń wielkanocną - „Chrystus był w śmierci mocy", która oparta jest na starokościeknej pieśni: „Chrystus Pan zmartwychwstał”. Dla Lutra Wielki Piątek był nierozłącznie związany z Wielkanocą.
Obecnie w większych parafiach zazwyczaj odprawia się dwa nabożeństwa: przed południem i w godzianach popołudniowych lub wieczorem z Sakramentem Ołtarza.
Na ołtarzu i ambonie są zawieszone czarne antependia. Nie dzwonią dzwony, panuje poważna atmosfera.
WIELKA SOBOTA
W Kościele to dzień ciszy i przygotowania do Wielkanocy. Przed południem w niektórych parafiach odprawiane są nabożeństwa związane z pogrzebem i złożeniem Chrystusa do grobu. O tym mówią wszystkie teksty biblijne i liturgiczne. O zachodzie słońca lub też w nocy w wielu kościołach chrześcijańskich, także luterańskich, odprawiana jest liturgia wielkosobotnia polegająca na czytaniu historii Izraela: wyjście z Egiptu i przejście przez Morze Czerwone. Szczytowym punktem jest zapalenie świecy wielkanocnej zwanej Paschałem i ustawieniem go w pobliżu chrzcielnicy. Świeca ta oznacza zmartwychwstałego Chrystusa – „światłość świata”.
Obecnie w większych parafiach zazwyczaj odprawia się dwa nabożeństwa: przed południem i w godzianach popołudniowych lub wieczorem z Sakramentem Ołtarza.
Na ołtarzu i ambonie są zawieszone czarne antependia. Nie dzwonią dzwony, panuje poważna atmosfera.
WIELKA SOBOTA
